Psalms 106

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃