Psalms 77

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

Meine Stimme ist zu Gott, und ich will schreien; meine Stimme ist zu Gott, und er wird mir Gehör schenken.

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

Am Tage meiner Drangsal suchte ich den Herrn; meine Hand war des Nachts ausgestreckt und ließ nicht ab; meine Seele weigerte sich getröstet zu werden.

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

Ich gedachte Gottes, und ich stöhnte; ich sann nach, und mein Geist ermattete. (Sela.)

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

Du hieltest fest die Lider meiner Augen; ich war voll Unruhe und redete nicht.

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

Ich durchdachte die Tage vor alters, die Jahre der Urzeit.

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

Ich gedachte meines Saitenspiels in der Nacht; ich sann nach in meinem Herzen, und es forschte mein Geist.

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

Wird der Herr auf ewig verwerfen, und hinfort keine Gunst mehr erweisen?

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

Ist zu Ende seine Güte für immer? Hat das Wort aufgehört von Geschlecht zu Geschlecht?

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

Hat Gott vergessen gnädig zu sein? Hat er im Zorn verschlossen seine Erbarmungen? (Sela.)

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

Da sprach ich: Das ist mein Kranksein. Der Jahre der Rechten des Höchsten,

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

Will ich gedenken, der Taten des Jah; denn deiner Wunder von alters her will ich gedenken;

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

Und ich will nachdenken über all dein Tun, und über deine Taten will ich sinnen.

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

Gott! dein Weg ist im Heiligtum; wer ist ein großer Gott wie Gott?

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

Du bist der Gott, der Wunder tut, du hast deine Stärke kundwerden lassen unter den Völkern.

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

Du hast dein Volk erlöst mit erhobenem Arm, die Söhne Jakobs und Josephs. (Sela.)

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Dich sahen die Wasser, o Gott, dich sahen die Wasser: sie bebten; ja, es erzitterten die Tiefen.

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

Die Wolken ergossen Wasser; das Gewölk ließ eine Stimme erschallen, und deine Pfeile fuhren hin und her.

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

Die Stimme deines Donners war im Wirbelwind, Blitze erleuchteten den Erdkreis; es zitterte und bebte die Erde.

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

Im Meere ist dein Weg, und deine Pfade in großen Wassern, und deine Fußstapfen sind nicht bekannt.

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.

Du hast dein Volk geleitet wie eine Herde durch die Hand Moses und Aarons.