Psalms 147

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.

Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.

Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.

Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!

Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!

او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.

Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.

Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.

Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!