Job 41

آیا می‌توانی تمساح را با چنگک شکار کنی یا زبانش را با ریسمان ببندی؟

Siehe, eines jeden Hoffnung wird betrogen: wird man nicht schon bei seinem Anblick niedergeworfen? Niemand ist so kühn, daß er ihn aufreize. Und wer ist es, der sich vor mein Angesicht stellen dürfte?

آیا می‌توانی پوزهٔ او را مهار و لاشه‌اش را با چنگک سوراخ کنی؟

Wer hat mir zuvor gegeben? und ich werde ihm vergelten. Was unter dem ganzen Himmel ist, ist mein.

آیا پیش تو زاری می‌کند که به او آزار نرسانی؟

Nicht schweigen will ich von seinen Gliedern und von seiner Kraftfülle und von der Schönheit seines Baues.

آیا با تو پیمان می‌بندد که همیشه خدمتکار تو باشد؟

Wer deckte die Oberfläche seines Gewandes auf? In sein Doppelgebiß, wer dringt da hinein?

آیا می‌توانی با او مثل یک پرنده، بازی کنی یا به گردنش قلّاده انداخته به کنیزانت ببخشی؟

Wer tat die Pforte seines Angesichts auf? Der Kreis seiner Zähne ist ein Schrecken.

آیا ماهیگیران می‌توانند او را تکه‌تکه کنند و به تاجران بفروشند؟

Ein Stolz sind seine starken Schilder, jedes einzelne verschlossen mit festem Siegel.

آیا تیر در پوست او فرو می‌رود یا نیزهٔ ماهیگیری سر او را سوراخ می‌کند؟

Eines fügt sich ans andere, und keine Luft dringt dazwischen;

اگر به او دست بزنی چنان غوغایی برپا می‌کند که تا یادت باشد دیگر این کار را نکنی.

Stück an Stück hangen sie fest zusammen, greifen ineinander und trennen sich nicht.

هرکسی که بخواهد او را شکار کند از دیدنش خود را می‌بازد و جرأت خود را از دست می‌دهد.

Sein Niesen strahlt Licht aus, und seine Augen sind gleich den Wimpern der Morgenröte.

اگر تحریک شود، آن‌قدر خشمگین می‌گردد که کسی جرأت نمی‌کند، در برابر او بایستد.

Aus seinem Rachen gehen Fackeln, sprühen feurige Funken hervor.

در تمام روی زمین کسی نیست که به او حمله کند و زنده بماند.

Aus seinen Nüstern fährt Rauch, wie aus einem siedenden Topfe und Kessel.

بگذار تا دربارهٔ پاهای هیولا برایت بگویم که چقدر قدرتمند است.

Sein Hauch entzündet Kohlen, und eine Flamme fährt aus seinem Rachen.

کسی نمی‌تواند پوست او را بشکافد یا زرهی را که می‌پوشد، سوراخ نماید یا جرأت کند که به دندانهای ترسناک او نزدیک شود و یا دهان او را باز کند.

In seinem Halse wohnt Stärke, und die Angst hüpft vor ihm her.

کسی نمی‌تواند پوست او را بشکافد یا زرهی را که می‌پوشد، سوراخ نماید یا جرأت کند که به دندانهای ترسناک او نزدیک شود و یا دهان او را باز کند.

Die Wampen seines Fleisches schließen an, sind ihm fest angegossen, unbeweglich.

پشت او از پره‌های زره مانند تشکیل شده

Sein Herz ist hart wie Stein, und hart wie ein unterer Mühlstein.

و این پره‌‌ها آن‌چنان نزدیک و محکم به هم بافته شده‌اند که هیچ چیزی قادر نیست، آنها را از هم جدا نماید و حتّی هوا هم نمی‌تواند در آنها نفوذ کند.

Vor seinem Erheben fürchten sich Starke, vor Verzagtheit geraten sie außer sich.

و این پره‌‌ها آن‌چنان نزدیک و محکم به هم بافته شده‌اند که هیچ چیزی قادر نیست، آنها را از هم جدا نماید و حتّی هوا هم نمی‌تواند در آنها نفوذ کند.

Trifft man ihn mit dem Schwerte, es hält nicht stand, noch Speer, noch Wurfspieß, noch Harpune.

وقتی عطسه می‌زند، بخار آن در پرتو نور آفتاب می‌درخشد و چشمانش به آفتابی می‌مانند که هنگام صبح طلوع می‌کند.

Das Eisen achtet er für Stroh, das Erz für faules Holz.

از دهانش شعله‌ها و جرّقه‌های آتش برمی‌خیزد.

Der Pfeil jagt ihn nicht in die Flucht, Schleudersteine verwandeln sich ihm in Stoppeln.

از سوراخهای بینی‌اش مثل بخاری که از دیگ جوشان برمی‌خیزد، دود خارج می‌شود.

Wie Stoppeln gilt ihm die Keule, und er verlacht das Sausen des Wurfspießes.

نَفَس او آتش می‌افروزد و از دهانش شعلهٔ آتش زبانه می‌کشد.

Unter ihm sind scharfe Scherben; einen Dreschschlitten breitet er hin auf den Schlamm.

نیروی او در گردنش جا دارد و هر که با او روبه‌رو شود، وحشت می‌کند.

Er macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Meer wie einen Salbenkessel.

طبقات گوشت بدنش سخت و محکم به هم چسبیده‌اند.

Hinter ihm leuchtet der Pfad, man könnte die Tiefe für graues Haar halten.

دلش مانند سنگ زیرین آسیاب سخت است.

Auf Erden ist keiner ihm gleich, der geschaffen ist ohne Furcht.

وقتی از جا برمی‌خیزد، نیرومندان به وحشت افتاده، از ترس بیهوش می‌شوند.

Alles Hohe sieht er an; er ist König über alle wilden Tiere.

شمشیر، نیزه، تیر یا گُرز در او اثر نمی‌کند.

آهن برایش مثل کاه است و برنز مانند چوب پوسیده.

تیر نمی‌تواند او را بگریزاند، سنگ فلاخن مثل پَر کاه در او اثر نمی‌کند.

گرز برای او مانند کاه است و به نیزه‌هایی که به سویش پرتاب می‌شوند، می‌خندد.

پوست شکمش مثل تکه‌های ناهموار سفال است و مانند پنجهٔ خرمنکوب بر زمین شیار می‌زند.

او دریا را مثل آب جوشان به حرکت در می‌آورد و آن را مثل ظرفی از روغن به حباب تبدیل می‌کند.

خط درخشانی پشت سر خود بر جای می‌گذارد و دریا از کف، سفید می‌شود.

در روی زمین هیچ حیوانی مانند او بی‌باک نیست.

او پادشاه حیوانات وحشی است و از همهٔ جانوران برتر است.»