Job 16

من این سخنان را بسیار شنیده‌ام. تسلّی شما مرا زیادتر عذاب می‌دهد.

Und Hiob antwortete und sprach:

من این سخنان را بسیار شنیده‌ام. تسلّی شما مرا زیادتر عذاب می‌دهد.

Ich habe vieles dergleichen gehört; leidige Tröster seid ihr alle!

تا به کی به این حرفهای بیهوده ادامه می‌دهید؟ آیا شما باید همیشه حرف آخر را بزنید؟

Hat es ein Ende mit den windigen Worten? oder was reizt dich, daß du antwortest?

اگر من هم به جای شما بودم می‌توانستم چنین سخنانی بگویم و به عنوان اعتراض سر خود را تکان بدهم.

Auch ich könnte reden wie ihr. Wenn eure Seele an der Stelle meiner Seele wäre, könnte ich Worte wider euch zusammenreihen, und mein Haupt über euch schütteln;

امّا من شما را نصیحت می‌کردم و با سخنان گرم، شما را تسلّی می‌دادم.

ich wollte euch stärken mit meinem Munde, und das Beileid meiner Lippen würde euch Linderung bringen.

هرچه بگویم، از درد و رنج من کاسته نمی‌شود و اگر هم ساکت بمانم، دردم دوا نخواهد شد.

Wenn ich rede, so wird mein Schmerz nicht gehemmt; und unterlasse ich es, nicht weicht er von mir.

زیرا تو ای خدا، مرا از زندگی خسته کرده‌ای و خانواده‌ام را از بین برده‌ای.

Ja, bereits hat er mich erschöpft; -du hast meinen ganzen Hausstand verwüstet.

تو عرصه را بر من تنگ کردی و دشمن من شدی. من لاغر و استخوانی شده‌ام و مردم این را نتیجهٔ گناهان من می‌دانند.

Und du hast mich zusammenschrumpfen lassen, zum Zeugen ward es; und meine Abmagerung tritt wider mich auf, sie zeugt mir ins Angesicht.

تو با خشم خود، گوشت بدنم را پاره کرده‌ای، با دیدهٔ نفرت به من نگاه می‌کنی و مرا دشمن خود می‌پنداری.

Sein Zorn hat mich zerfleischt und verfolgt, er hat mit seinen Zähnen wider mich geknirscht; als mein Feind schärft er seine Augen wider mich.

مردم مرا مسخره می‌کنند و به دور من جمع شده به روی من سیلی می‌زنند.

Ihr Maul haben sie wider mich aufgesperrt, mit Hohn meine Backen geschlagen; allzumal verstärken sie sich wider mich.

خدا مرا به دست مردم ظالم و شریر سپرده است.

Gott gab mich preis dem Ungerechten, und in die Hände der Gesetzlosen stürzte er mich.

من زندگی آرام و آسوده‌ای داشتم، امّا او گلوی مرا گرفت و مرا تکه‌تکه کرد. حالا هم مرا هدف خود قرار داده،

Ich war in Ruhe, und er hat mich zerrüttelt, und er packte mich beim Nacken und zerschmetterte mich; und er stellte mich hin sich zur Zielscheibe.

تیرهای خود را از هر سو به سوی من پرتاب می‌کند، مرا زخمی می‌کند و رحمی نشان نمی‌دهد.

Seine Schützen umringten mich, er spaltete meine Nieren ohne Schonung; er schüttete meine Galle zur Erde.

او مانند یک جنگجو حمله می‌کند و پی‌در‌پی مرا زخمی می‌کند.

Er durchbrach mich, Bruch auf Bruch; er rannte wider mich, wie ein Held.

لباس سوگواری پوشیده و در خاک ذلّت نشسته‌ام.

Ich habe Sacktuch über meine Haut genäht, und mit Staub mein Horn besudelt.

از بس گریه کرده‌ام، چشمانم سرخ شده و دیدگانم را تاریکی فراگرفته است.

Mein Angesicht glüht vom Weinen, und auf meinen Wimpern ist der Schatten des Todes, -

امّا من شخص شریری نیستم و دعای من از صمیم قلب است.

obwohl keine Gewalttat in meinen Händen, und mein Gebet lauter ist.

ای زمین، خون مرا مپوشان و مگذار فریاد عدالت‌خواهی من خاموش گردد.

Erde, bedecke nicht mein Blut, und für mein Geschrei sei kein Platz!

شاهد من در آسمان است و برای من شفاعت می‌کند.

Sogar jetzt, siehe, im Himmel ist mein Zeuge, und der mir Zeugnis gibt, in den Höhen.

دوستان من مسخره‌ام می‌کنند، امّا من سیل اشک را در حضور خدا جاری می‌سازم

Meine Freunde sind meine Spötter: zu Gott tränt mein Auge,

و پیش او التماس می‌کنم که به عنوان یک دوست به من گوش بدهد و حرفهای مرا بشنود.

daß er schiedsrichterlich entscheide Gott gegenüber für einen Mann, und für einen Menschensohn hinsichtlich seines Freundes.

زیرا بزودی می‌میرم و به جایی می‌روم که از آنجا امید بازگشت نیست.

Denn die zählbaren Jahre gehen vorüber, und ich werde einen Weg dahingehen, auf dem ich nicht wiederkehren werde.