Psalms 122

وقتی به من گفتند: «به خانهٔ خداوند برویم.» بسیار خوشحال شدم.

Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,

اکنون اینجا، در دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم.

Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.

اورشلیم شهری است بسیار محکم و به هم پیوسته.

Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,

اینجا جایی است که تمام طایفه‌ها می‌آیند، تمام طایفه‌های اسرائیل، تا مطابق اوامر خداوند او را ستایش کنند.

Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.

در اینجا پادشاهان اسرائیل برای داوری مردم می‌نشستند.

Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.

برای صلح و سلامتی اورشلیم دعا کنید تا تمام کسانی‌که تو را دوست دارند، سعادتمند گردند.

Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!

صلح و سلامتی در درون دیوارهای تو و امنیّت در قصرهای تو باد!

Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!

به‌خاطر خویشاوندان و دوستان خود به اورشلیم می‌گویم: «سلامتی بر تو باد!»

Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!

به‌خاطر خانهٔ خداوند خدای خود، سعادت تو را ای اورشلیم، خواهانم.

Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.