Psalms 106

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!