Psalms 114

وقتی بنی‌اسرائیل مصر را ترک کرد و وقتی فرزندان یعقوب از سرزمین بیگانه خارج شدند،
Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
یهودا قوم مقدّس او و اسرائیل ملک خاص او گردید.
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.
دریای سرخ با دیدن آنها گریخت و رود اردن به عقب بازگشت.
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
کوهها مانند قوچها و تپّه‌ها، همچون برّه‌ها به جست و خیز پرداختند.
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
ای دریا تو را چه شده است که گریختی؟ و ای رود اردن چرا به عقب برگشتی؟
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
ای کوهها و ای تپّه‏ها چرا مانند قوچها به جست و خیز پرداختید؟
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
ای زمین در برابر خداوند و در حضور خدای یعقوب بلرز،
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
زیرا او کسی است که صخره را به دریاچه تبدیل نمود و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری ساخت.
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.