Psalms 103

ای جان من خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را سپاس بخوان.

Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.

ای جان من، خداوند را ستایش کن! و احسانهای او را فراموش نکن.

Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;

او تمام گناهان مرا می‌بخشد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌دهد.

Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;

مرا از دست مرگ می‌رهاند و با مهر و محبّت پایدار خود، مرا برکت می‌دهد.

Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;

مرا از نعمات خود بهره‌مند می‌کند، تا مانند عقاب، جوان و قوی بمانم.

Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.

خداوند، عدالت را برای مظلومان بجا می‌آورد و از حق ایشان دفاع می‌کند.

De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.

او ارادهٔ خود را به موسی آشکار ساخت و قوم اسرائیل، معجزات او را دیدند.

Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israëls Zijn daden.

خداوند، رحیم و مهربان است. دیرغضب و بسیار رئوف.

Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.

کینه به دل نمی‌گیرد و خشم او دیر نمی‌پاید.

Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.

ما را بر حسب گناهانمان مجازات نمی‌کند و طبق خطاهایمان ما را تنبیه نمی‌نماید.

Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان‌‌قدر محبّت پایدار خداوند بر آنانی که او را گرامی می‌دارند، عظیم است.

Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان‌‌قدر گناهان ما را از ما دور می‌سازد.

Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.

همان‌‌قدر که پدر با فرزندان خود مهربان است، همان‌طور نیز خداوند با کسانی‌که او را گرامی می‌دارند، مهربان است.

Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.

زیرا می‌‌داند که ما چگونه سرشته شده‌ایم و به یاد می‌آورد که ما از خاک هستیم!

Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.

عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.

De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.

وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.

Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.

امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.

Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;

امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.

Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.

خداوند تخت خود را در آسمانها برقرار کرده و از آنجا بر همهٔ عالم حکمرانی می‌کند.

De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.

ای فرشتگان نیرومند که فرمانبردار او هستید و اوامر او را بجا می‌آورید، او را ستایش کنید!

Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.

ای لشکریان آسمانی، ای خدمتگزارانی که ارادهٔ خداوند را انجام می‌دهید، او را ستایش کنید!

Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!

ای همهٔ مخلوقات خداوند، او را در سراسر قلمرو او بستایید. ای جان من خداوند را ستایش کن!

Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!