Psalms 147

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.
Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.
han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،
hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!
Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!