Psalms 129

اسرائیل، بگو که چطور از زمان جوانی، دشمنانت تو را عذاب دادند.
(Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
«از زمانی که جوان بودم، دشمنانم بر من ظلم کردند، امّا نتوانستند مرا از پای درآورند.
de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
شانه‏هایم را با شلاق، مانند زمین شخم زده کردند.
Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
امّا خداوند عادل مرا از بردگی آزاد کرد.»
retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
کسانی‌که از صهیون نفرت دارند، سرنگون شوند.
Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
مانند علف روییده بر روی بامها پیش از آن که نمو کنند، پژمرده گردند
blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
و کسی نتواند آنها را بچیند و یا به صورت بافه ببندد.
og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
هیچ رهگذری نگوید: «خداوند تو را برکت دهد یا ما به نام خداوند تو را برکت می‌دهیم!»
Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"