Isaiah 12

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوندا تو را ستایش می‌کنم. تو از من خشمگین بودی! امّا دیگر خشمگین نیستی و مرا تسلّی می‌دهی.

På hin Dag skal du sige: Jeg takker dig, HERRE, thi du vrededes på mig; men din Vrede svandt, og du trøstede mig.

خداوند، نجات‌دهندهٔ من است. من به او توکّل می‌کنم و دیگر ترسان نیستم. خداوند به من قدّرت و توانایی می‌بخشد، او نجات‌دهندهٔ من است.

Se, Gud er min Frelse, jeg er trøstig og uden Frygt; thi HERREN er min Styrke og min Lovsang, og han blev mig til Frelse.

همان‌قدر که آب گوارا به جانهای تشنه صفا می‌بخشد، همان اندازه قوم خدا از نجاتی که او به آنها می‌دهد، خشنودند.»

I skal øse Vand med Glæde af Frelsens Kilder

روزی می‌آید که مردم می‌سرایند و می‌گویند: «خداوند را سپاس گویید، از او مدد بخواهید! به همهٔ ملّتها بگویید او چه کرده است! به آنها بگویید او چقدر بزرگ است!

og sige på hin Dag: Tak HERREN, påkald hans Navn, gør hans Gerninger kendt blandt Folkene, kundgør, at hans Navn er højt!

برای کارهای بزرگ خداوند سرودی تازه بسرایید، به تمام مردم دنیا این خبر را برسانید،

Lovsyng HERREN, thi stort har han øvet,lad det blive kendt på den vide Jord!

همهٔ کسانی‌که در صهیون هستند، با فریاد بسرایند! خدای قدّوس اسرائیل عظیم است، و در میان قوم خود زندگی می‌کند.»

Bryd ud i Fryderåb, Zions Beboere, thi stor i eders Midte er Israels Hellige!