Hosea 14

ای اسرائیل، به سوی خداوند خدایت بازگرد، زیرا گناهانت باعث لغزش تو شده‌اند.

Israel, vend om til HERREN din Gud, thi du faldt ved din Brøde.

به سوی خداوند بازگردید و بگذارید تا این دعا هدیه‌‌ای برای او باشد: «همهٔ گناهان ما را ببخش و دعای ما را بپذیر و ما تو را همان‌گونه که قول داده‌ایم، ستایش خواهیم کرد.

Tag Angersord med og vend jer atter til HERREN; sig til ham: "Tilgiv al vor Brøde, vær nådig! Vi betaler med Læbernes F1ugt.

آشوری‌‌ها هرگز ما را نجات نخواهند دهد و اسبهای جنگی نمی‌‌توانند از ما محافظت کند. ما هرگز به بُتها نخواهیم گفت که آنها خدایان ما هستند. ای خداوند، به کسانی‌که به جز تو کسی را ندارند رحم کن.»

Vi vil ej søge Hjælp hos Assur, ej lide på Stridshest, vi kalder ej mer vore Hænders Værk vor Gud; hos dig finder faderløs Medynk."

خداوند می‌فرماید: «من قوم خود را به سوی خود بازمی‌گردانم. آنها را از صمیم قلب دوست خواهم داشت، دیگر از ایشان خشمگین نیستم.

Jeg læger deres Frafald, elsker dem frivilligt, min Vrede har vendt sig fra dem.

من برای بنی‌اسرائیل، چون باران در بیابان خواهم بود. ایشان چون گُل شکوفا خواهند شد، چون درختان سرو لبنان، با استحکام، ریشه خواهند دواند.

Jeg vil være Israel som Dug, han skal blomstre som Liljen, Rod skal han slå som en Poppel

با جوانه‌های تازه، زنده و چون درخت زیتون زیبا خواهند شد. همچون درختان سرو لبنان عطرآگین خواهند گشت.

og bugne af Skud, som et Olietræ stå i Pragt, som Libanon dufte.

بار دیگر تحت حفاظت من خواهند زیست. محصولات غلّه خواهند کاشت و چون تاکستان بارور خواهند گردید، چون شراب لبنان مشهور خواهند شد.

Atter skal de bo i min Skygge, Korn skal de avle, skyde som en Vinstok med Ry som Libanons Vin.

مردم افرایم دیگر با بُتها سرو کاری ندارند. من دعایشان را می‌پذیرم و از آنها مراقبت می‌کنم و مانند درختِ همیشه سبز، برایشان میوه بار می‌آورم.»

Hvad skal Efraim mere med Afguder? Jeg hører ham, ser ned til ham. Jeg er som en grøn Cypres, du får din Frugt fra mig.

کسانی‌که دانا و خردمند هستند معنی این سخنان را درک می‌کنند و آنهایی که صاحب دانش و بینش هستند گوش می‌دهند، زیرا راههای خداوند راست است و مردمان صادق و نیک آن راهها را می‌پیمایند، امّا اشخاص خطاکار می‌لغزند و می‌افتند.

Hvem er så viis, at han fatter det, så klog, at han ved det? Thi rette er HERRENs Veje; retfærdige vandrer på dem, men Syndere snubler på dem.