Psalms 139

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

Přednímu zpěváku, žalm Davidův. Hospodine, ty jsi mne zkusil a seznal.

از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

Ty znáš sednutí mé i povstání mé, rozumíš myšlení mému zdaleka.

تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

Chození mé i ležení mé ty obsahuješ, a všech mých cest svědom jsi.

حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

Než ještě mám na jazyku slovo, aj, Hospodine, ty to všecko víš.

حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

Z zadu i z předu obklíčils mne, a vzložils na mne ruku svou.

شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

Divnější jest umění tvé nad můj vtip; vysoké jest, nemohu k němu.

از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

Kamž bych zašel od ducha tvého? Aneb kam bych před tváří tvou utekl?

اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

Jestliže bych vstoupil na nebe, tam jsi ty; pakli bych sobě ustlal v hrobě, aj, přítomen jsi.

اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

Vzal-li bych křídla záře jitřní, abych bydlil při nejdalším moři:

تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

I tamť by mne ruka tvá provedla, a pravice tvá by mne popadla.

اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

Dím-li pak: Aspoň tmy, jako v soumrak, přikryjí mne, ale i noc jest světlem vůkol mne.

حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

Aniž ty tmy před tebou ukryti mohou, anobrž noc jako den tobě svítí, rovně tma jako světlo.

تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

Ty zajisté v moci máš ledví má, přioděl jsi mne v životě matky mé.

من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

Oslavuji tě, proto že se hrozným a divným skutkům tvým divím, a duše má zná je výborně.

وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

Neníť ukryta žádná kost má před tebou, jakž jsem učiněn v skrytě, a řemeslně složen, v nejhlubších místech země.

پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

Trupel můj viděly oči tvé, v knihu tvou všickni oudové jeho zapsáni jsou, i dnové,v nichž formováni byli, když ještě žádného z nich nebylo.

خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

Protož u mne ó jak drahá jsou myšlení tvá, Bože silný, a jak jest jich nesčíslná summa!

اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

Chtěl-li bych je sčísti, více jest jich než písku; procítím-li, a já jsem vždy s tebou.

خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

Zabil-li bys, ó Bože, bezbožníka, tehdážť by muži vražedlní odstoupili ode mne,

آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

Kteříž mluví proti tobě nešlechetně; marně vyvyšují nepřátely tvé.

خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

Zdaliž těch, kteříž tě v nenávisti mají, ó Hospodine, v nenávisti nemám? A ti, kteříž proti tobě povstávají, zdaž mne nemrzejí?

با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

Úhlavní nenávistí jich nenávidím, a mám je za nepřátely.

خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.

Vyzpytuj mne, Bože silný, a poznej srdce mé; zkus mne, a poznej myšlení má.

ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.

A popatř, chodím-liť já cestou odpornou tobě, a veď mne cestou věčnou.