Psalms 132

خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

به یادآور که قسم خورد و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

«من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم و در شهر یعاریم آن را یافتیم.

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

بیایید به خانهٔ خداوند برویم و در برابر تختش او را پرستش کنیم.

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست به معبد بزرگ خود بیا و برای همیشه در آنجا ساکن شو.

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

کاهنانت لباس عدالت بپوشند و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

به‌خاطر بنده‌ات داوود، روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

تو به داوود وعده دادی و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی: «یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم. و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

اگر فرزندان تو نیز به پیمان و احکام من وفادار بمانند، فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

خداوند صهیون را برای سکونت خود برگزید

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد زیرا چنین اراده نموده‌ام.

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید، امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.