Psalms 106

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

Halelujah. Oslavujte Hospodina, nebo dobrý jest, nebo na věky milosrdenství jeho.

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

Kdo může vymluviti nesmírnou moc Hospodinovu, a vypraviti všecku chválu jeho?

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

Blahoslavení, kteříž ostříhají soudu, a činí spravedlnost každého času.

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

Pamatuj na mne, Hospodine, pro milost k lidu svému, navštěv mne spasením svým,

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

Abych užíval dobrých věcí s vyvolenými tvými, a veselil se veselím národu tvého, a chlubil se spolu s dědictvím tvým.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

Zhřešili jsme i s otci svými, neprávě jsme činili, a bezbožnost páchali.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

Otcové naši v Egyptě nerozuměli předivným skutkům tvým, aniž pamatovali na množství milosrdenství tvých, ale odporni byli při moři, při moři Rudém.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

A však vysvobodil je pro jméno své, aby v známost uvedl moc svou.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

Nebo přimluvil moři Rudému, a vyschlo; i provedl je skrze hlubiny, jako po poušti.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

A tak zachoval je od ruky toho, jenž jich nenáviděl, a vyprostil je z ruky nepřítele.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

V tom přikryly vody ty, kteříž je ssužovali, nezůstalo ani jednoho z nich.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

A ačkoli věřili slovům jeho, a zpívali chválu jeho,

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

Však rychle zapomenuli na skutky jeho, a nečekali na radu jeho;

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

Ale jati jsouce žádostí na poušti, pokoušeli Boha silného na pustinách.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

I dal jim, čehož se jim chtělo, a však dopustil hubenost na život jejich.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

Potom, když horlili proti Mojžíšovi v vojště, a Aronovi, svatému Hospodinovu,

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

Otevřevši se země, požřela Dátana, a přikryla zběř Abironovu.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

A roznícen byl oheň na rotu jejich, plamen spálil bezbožníky.

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

Udělali i tele na Orébě, a skláněli se slitině.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

A změnivše slávu svou v podobiznu vola, jenž jí trávu,

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

Zapomněli na Boha silného, spasitele svého, kterýž činil veliké věci v Egyptě.

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

A předivné v zemi Chamově, přehrozné při moři Rudém.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

Pročež řekl, že je vypléní, kdyby se byl Mojžíš, vyvolený jeho, nepostavil v té mezeře před ním, a neodvrátil prchlivosti jeho, aby nehubil.

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

Za tím zošklivili sobě zemi žádanou, nevěříce slovu jeho.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

A repcíce v staních svých, neposlouchali hlasu Hospodinova.

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

A protož pozdvihl ruky své proti nim, aby je rozmetal po poušti,

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

A aby rozptýlil símě jejich mezi pohany, a rozehnal je do zemí.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

Spřáhli se také byli s modlou Belfegor, a jedli oběti mrch.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

A tak dráždili Boha skutky svými, až se na ně obořila rána,

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

Až se postavil Fínes, a pomstu vykonal, i přetržena jest rána ta.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

Což jest mu počteno za spravedlnost od národu do pronárodu, a až na věky.

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

Opět ho byli popudili při vodách sváru, až se i Mojžíšovi zle stalo pro ně.

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

Nebo k hořkosti přivedli ducha jeho, a pronesl ji rty svými.

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

K tomu nevyplénili ani národů těch, o kterýchž jim byl Hospodin poručil,

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

Ale směšujíce se s těmi národy, naučili se skutkům jejich,

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

A sloužili modlám jejich, kteréž jim byly osídlem.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

Obětovali zajisté syny své a dcery své ďáblům.

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

A vylili krev nevinnou, krev synů svých a dcer svých, kteréž obětovali trapidlům Kananejským, tak že poškvrněna jest země těmi vraždami.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

I zmazali se skutky svými, a smilnili činy svými.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

Protož rozpáliv se v prchlivosti Hospodin na lid svůj, v ošklivost vzal dědictví své.

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

A vydal je v ruce pohanů. I panovali nad nimi ti, jenž je v nenávisti měli,

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

A utiskali je nepřátelé jejich, tak že sníženi jsou pod ruku jejich.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

Mnohokrát je vysvobozoval, oni však popouzeli ho radou svou, pročež potlačeni jsou pro nepravost svou.

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

A však patřil na úzkost jejich, a slyšel křik jejich.

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

Nebo se rozpomenul na smlouvu svou s nimi, a želel toho podlé množství milosrdenství svých,

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

Tak že naklonil k nim lítostí všecky, kteříž je u vězení drželi.

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Zachovej nás, Hospodine Bože náš, a shromažď nás z těch pohanů, abychom slavili jméno tvé svaté, a chlubili se v chvále tvé.

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

Požehnaný Hospodin Bůh Izraelský od věků až na věky. Na to rciž všecken lid: Amen, Halelujah.