Job 39

«آیا می‌دانی که بُز کوهی چه وقت می‌زاید؟ آیا وضع حمل آهو را مشاهده کرده‌ای؟

Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?

آیا مدّت حاملگی و زمان زاییدن او را می‌دانی؟

Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?

آیا مدّت حاملگی و زمان زاییدن او را می‌دانی؟

Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?

بچّه‌هایش در صحرا بزرگ و قوی می‌شوند، بعد از پدر و مادر جدا شده، دیگر برنمی‌گردند.

Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?

چه کسی به الاغ وحشی آزادی داد و آن را رها کرد؟

Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?

من بیابان را خانه‌اش و شوره زارها را مسکنش ساختم.

Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.

شور و غوغای شهر را دوست ندارد و صدای چوپان به گوشش نمی‌رسد.

Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.

دامنهٔ کوهها چراگاه آن است و آنجا در جستجوی علف می‌باشد.

To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.

آیا گاو وحشی می‌خواهد تو را خدمت کند؟ آیا در کنار آخور تو می‌خوابد؟

Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?

آیا می‌توانی آن گاو را با ریسمان ببندی تا زمینت را شخم بزند؟

Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?

آیا به قوّت زیادش اعتماد داری که کارهایت را به او بسپاری؟

Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?

آیا باور می‌‌کنی که اگر او را بفرستی محصولت را می‌آورد و در خرمنگاه جمع می‌کند؟

Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?

شترمرغ با غرور بال می‌زند، امّا پر و بال آن طوری نیست که بتواند پرواز کند.

Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?

شترمرغ به روی زمین تخم می‌گذارد، تا خاک آن را گرم نگه دارد.

A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,

غافل از اینکه ممکن است کسی آن را زیر پا له کند یا حیوانی وحشی آن را پایمال کند.

Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?

با جوجه‌های خود با چنان خشونتی رفتار می‌کند که گویی مال خودش نیستند و به زحمتی که کشیده بی‌تفاوت است و اگر جوجه‌هایش بمیرند، اعتنا نمی‌کند.

Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.

زیرا خدا به او شعور نداده و او را از عقل محروم کرده است.

Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.

امّا هرگاه بالهای خود را باز کند و بدود، هیچ اسب و سوارکاری به او نمی‌رسد.

Časem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.

آیا این تو بودی که اسب را قدرتمند ساختی؟ و به آن یال دادی؟

Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?

آیا تو او را وادار می‌سازی که مثل ملخ جست و خیز کند و شیههٔ ترسناک بکشد؟

Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.

می‌بینی که چگونه با غرور سُم خود را بر زمین می‌کوبد و از نیروی خود لذّت می‌برد و به جنگ می‌رود.

Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.

ترس در دلش راه ندارد و بدون هراس با شمشیر مقابله می‌کند.

Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,

از سر و صدای اسلحه و برق نیزه و گُرز نمی‌ترسد.

Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.

با شنیدن صدای نعرهٔ جنگ، دیگر آرام نمی‌گیرد و با خشم و هیجان به میدان جنگ می‌تازد.

S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.

با شنیدن صدای شیپور شیهه می‌کشد و از دور بوی جنگ به مشامش می‌رسد و فریاد و خروش فرماندهان، او را به هیجان می‌آورد.

Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.

آیا تو به شاهین آموخته‌ای که چگونه پرواز کند و بالهای خود را به سوی جنوب بگشاید؟

Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?

آیا عقاب به فرمان تو آشیانهٔ خود را بر فراز قلّهٔ بلند می‌سازد؟

Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?

ببین ‌که چطور بالای صخره‌‌ها خانه می‌سازد و بر سنگهای تیز می‌نشیند.

Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,

از آنجا شکار خود را زیر نظر می‌گیرد و چشمان تیزبینش، از دور آن را می‌بیند.

Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.

جایی که لاشه باشد، حاضر می‌شود و جوجه‌هایش خون آن را می‌مکند.

Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest. [ (Job 39:31) A tak odpovídaje Hospodin Jobovi, řekl: ] [ (Job 39:32) Zdali hádající se s Všemohoucím obviní jej? Kdo chce viniti Boha, nechť odpoví na to. ] [ (Job 39:33) Tehdy odpověděl Job Hospodinu a řekl: ] [ (Job 39:34) Aj, chaternýť jsem, což bych odpovídal tobě? Ruku svou kladu na ústa svá. ] [ (Job 39:35) Jednou jsem mluvil, ale nebudu již odmlouvati, nýbrž i podruhé, ale nebudu více přidávati. ]