Job 33

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.

شنیدم که گفتی:

Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

Čist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.

Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.