Job 21

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

A odpovídaje Job, řekl:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

Často-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.

Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.