Job 15

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

Co víš, čehož bychom nevěděli? Čemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.