Psalms 90

خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.
Molitva. Mojsija, sluge Božjega. Jahve, ti nam bijaše okrilje od koljena do koljena.
پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.
Prije nego se rodiše bregovi, prije nego postade kopno i krug zemaljski, od vijeka do vijeka, Bože, ti jesi!
تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»
Smrtnike u prah vraćaš i veliš: "Vratite se, sinovi ljudski!"
هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.
Jer je tisuću godina u očima tvojim k'o jučerašnji dan koji je minuo i kao straža noćna.
تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،
Razgoniš ih k'o jutarnji san, kao trava su što se zeleni:
صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.
jutrom cvate i sva se zeleni, a uvečer - već se suši i vene.
با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.
Zaista, izjeda nas tvoja srdžba i zbunjuje ljutina tvoja.
گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.
Naše si grijehe stavio pred svoje oči, naše potajne grijehe na svjetlost lica svojega.
غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.
Jer svi naši dani prođoše u gnjevu tvojemu, kao uzdah dovršismo godine svoje.
دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.
Zbroj naše dobi sedamdeset je godina, ako smo snažni, i osamdeset; a većina od njih muka je i ništavost: jer prolaze brzo i mi letimo odavle.
چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟
Tko će mjeriti žestinu gnjeva tvojega, tko proniknuti srdžbu tvoju?
به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.
Nauči nas dane naše brojiti, da steknemo mudro srce.
خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.
Vrati se k nama, Jahve! TÓa dokle ćeš? Milostiv budi slugama svojim!
صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.
Jutrom nas nasiti smilovanjem svojim, da kličemo i da se veselimo u sve dane!
به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.
Obraduj nas za dane kad si nas šibao, za ljeta kad smo stradali!
تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.
Neka se na slugama tvojim pokaže djelo tvoje i tvoja slava na djeci njihovoj!
رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!
Dobrota Jahve, Boga našega, nek' bude nad nama daj da nam uspije djelo naših ruku, djelo ruku naših nek' uspije.