Psalms 77

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

"Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?"

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

I govorim: "Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega."

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.

Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje. [ (Psalms 77:21) Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona. ]