Psalms 2

چرا ملّتها شورش می‌کنند؟ چرا مردم بی‌جهت دسیسه می‌چینند؟

Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

پادشاهان زمین قیام می‌کنند، و حاکمان علیه خداوند و برگزیدهٔ او توطئه می‌نمایند.

Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیر بندگیِ خداوند را پاره کنیم و خود را از قید و بند او آزاد سازیم.»

"Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!"

خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به نقشه‌های ایشان می‌خندد.

Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

آنگاه از روی خشم آنها را سرزنش می‌نماید و با غضب خود آنها را به وحشت انداخته، می‌فرماید:

Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»

"TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom."

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می‌کنم، او به من گفته است: 'از امروز من پدر تو شده‌ام، و تو پسر من هستی.

Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: "Ti si sin moj, danas te rodih.

تو از من بخواه، و من تمام ملّتها را میراث تو می‌سازم؛ و تمام زمین از آن تو خواهد بود.

Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

تو با عصای آهنین بر آنان حکمرانی خواهی کرد و مانند کوزهٔ کوزه‌گران آنان را درهم خواهی شکست.'»

Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski."

اکنون ای پادشاهان، توجّه کنید و ای حکمرانان روی زمین، آگاه باشید.

Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

خداوند را با ترس و لرز خدمت کنید.

Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

در برابر او تعظیم کنید، مبادا خشم او برافروخته شده شما را هلاک سازد. خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌برند.

da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!