Psalms 104

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.
Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.
svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.
na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.
Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.
Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.
pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.
na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.
Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.
Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.
Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.
Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.
Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.
Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.
Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.
i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.
Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.
Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.
Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.
Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.
Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.
Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.
Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.
Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.
Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.
Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.
Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.
I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.
Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.
Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.
Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.
Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.
On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.
Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.
Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.
Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!