Proverbs 13

فرزند عاقل تأدیب والدین خود را می‌پذیرد، امّا شخص خودخواه از پذیرفتن آن خودداری می‌کند.

Mudar sin sluša naputak očev, a podsmjevač ne sluša ukora.

شخص نیک به‌خاطر کارهای نیک خود پاداش می‌گیرد، ولی شخص بداندیش فقط تشنهٔ ظلم است.

Od ploda usta svojih uživa čovjek sreću, a srce je nevjernika puno nasilja.

هر که زبان خود را نگه دارد، جان خود را حفظ می‌کند، امّا کسی‌که نسنجیده سخن بگوید، خود را هلاک می‌کند.

Tko čuva usta svoja, čuva život svoj, a tko nesmotreno zbori, o glavu mu je.

آدم تنبل آنچه را که آرزو می‌کند به دست نمی‌آورد، امّا شخص زحمتکش کامیاب می‌شود.

Uzaludna je žudnja lijenčine, a ispunit će se želja marljivih.

شخص درستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، امّا آدم شریر رسوا و خوار می‌شود.

Pravednik mrzi na lažljivu riječ, a opaki goji mržnju i sramotu.

صداقتِ مردم درستکار، آنان را حفظ می‌کند، ولی شرارتِ اشخاص بدکار، آنها را به نابودی می‌کشاند.

Pravda čuva pobožna, a opake grijeh obara.

بعضی اشخاص، درحالی‌که چیزی ندارند، وانمود می‌کنند که ثروتمند هستند، کسانی هم هستند که خود را فقیر نشان می‌دهند، امّا صاحب ثروت هنگفتی می‌باشند.

Netko se gradi bogatim, a ništa nema, netko se gradi siromašnim, a ima veliko bogatstvo.

ثروت شخص دولتمند صرف حفظ جان او می‌شود، امّا کسی فقیر را تهدید نمی‌کند.

Otkup života bogatstvo je čovjeku; a siromah ne sluša opomene.

زندگی شخص نیک مانند چراغ نورانی می‌درخشد، امّا زندگی گناهکاران مثل چراغی است که در حال خاموشی می‌باشد.

Svjetlost pravednička blistavo sja, a svjetiljka opakih gasi se.

تکبّر باعث نزاع می‌شود، ولی شخص دانا نصیحت را می‌پذیرد.

Oholost rađa samo svađu, a mudrost je u onih koji primaju savjet.

ثروتی که به آسانی به دست بیاید، بزودی از بین می‌رود، امّا دارایی‌ای که با کار و کوشش جمع می‌شود، به تدریج زیاد می‌گردد.

Naglo stečeno bogatstvo iščezava, a tko sabire pomalo, biva bogat.

آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد، دل را بیمار می‌کند، امّا مرادی که برآورده می‌شود، خوشی و حیات می‌بخشد.

Predugo očekivanje ubija srce, a ispunjena želja drvo je života.

هر که نصیحت را خوار شمارد، بی‌سزا نمی‌ماند؛ امّا کسی‌که از آن پیروی می‌کند، پاداش می‌یابد.

Tko riječ prezire, taj propada, a tko poštiva zapovijedi, plaću dobiva.

تعلیم شخص دانا چشمه حیات است و انسان را از دام مرگ می‌رهاند.

Pouka mudračeva izvor je životni, ona izbavlja od zamke smrti.

دانایی انسان را محترم می‌سازد، ولی نتیجهٔ خیانت هلاکت است.

Uvid u dobro pribavlja milost, a put bezbožnika hrapav je.

آدم دانا سنجیده عمل می‌کند، امّا شخص نادان حماقت خود را نشان می‌دهد.

Svatko pametan djeluje promišljeno, a bezumnik se hvališe svojom ludošću.

قاصدی که مورد اعتماد نباشد، باعث گرفتاری می‌شود، امّا پیک امین موجب آرامش می‌گردد.

Zao glasnik zapada u zlo, a vjeran poslanik donosi spasenje.

فقر و رسوایی دامنگیر کسی می‌شود که تأدیب را نمی‌پذیرد، ولی شخصی که آن را قبول می‌کند، محترم شمرده می‌شود.

Siromaštvo i sramota onomu tko odbija pouku, a tko ukor prima, doći će do časti.

رسیدن به آرزو لذّت بخش است، امّا اشخاص نادان در پی آرزوهای پلید خود هستند و نمی‌خواهند از آنها دست بردارند.

Slatka je duši ispunjena želja, a bezumnicima je mrsko kloniti se oda zla.

با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با مردم نادان همنشین شو و زیان خواهی دید.

Druži se s mudrima, i postat ćeš mudar, a tko se drži bezumnika, postaje opak.

بلا دامنگیر گناهکاران می‌شود، امّا چیزهای خوب نصیب مردم نیک می‌گردد.

Grešnika progoni zlo, a dobro je nagrada pravednima.

شخص نیک حتّی برای نوه‌های خود میراث بجا می‌گذارد، امّا ثروتی که گناهکاران اندوخته‌اند، به مردم درستکار می‌رسد.

Valjan čovjek ostavlja baštinu unucima, a bogatstvo se grešnikovo čuva pravedniku.

زمین شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی مردم ظالم آن را از او می‌ربایند.

Izobilje je hrane na krčevini siromaškoj, a ima i tko propada s nepravde.

کسی‌که فرزند خود را تنبیه نمی‌کند، او را دوست ندارد؛ امّا کسی‌که فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمی‌کند.

Tko štedi šibu, mrzi na sina svog, a tko ga ljubi, na vrijeme ga opominje.

شخص درستکار از خوراکی که دارد می‌خورد و سیر می‌شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می‌کشد.

Pravednik ima jela do sitosti, a trbuh opakih poznaje oskudicu.