Job 19

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟
Job progovori i reče:
تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟
"TÓa dokle ćete mučit' dušu moju, dokle ćete me riječima satirat'?
بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.
Već deseti put pogrdiste mene i stid vas nije što me zlostavljate.
اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.
Pa ako sam zastranio doista, na meni moja zabluda ostaje.
شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.
Mislite li da ste me nadjačali i krivnju moju da ste dokazali?
درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.
Znajte: Bog je to mene pritisnuo i svojom me je on stegnuo mrežom.
حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.
Vičem: 'Nasilje!' - nema odgovora; vapijem - ali za me pravde nema.
خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.
Sa svih strana put mi je zagradio, sve staze moje u tminu zavio.
او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.
Slavu je moju sa mene skinuo, sa moje glave strgnuo je krunu.
از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.
Podsijeca me odasvud te nestajem; k'o drvo, nadu mi je iščupao.
آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.
Raspalio se gnjev njegov na mene i svojim me drži neprijateljem.
لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.
U bojnom redu pristižu mu čete, putove proti meni nasipaju, odasvud moj opkoljavaju šator.
او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.
Od mene su se udaljila braća, otuđili se moji poznanici.
خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند
Nestade bližnjih mojih i znanaca, gosti doma mog zaboraviše me.
و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.
Sluškinjama sam svojim kao stranac, neznanac sam u njihovim očima.
خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.
Slugu zovnem, a on ne odgovara i za milost ga moram zaklinjati.
زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.
Mojoj je ženi dah moj omrznuo, gadim se djeci vlastite utrobe.
حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.
I deranima na prezir tek služim, ako se dignem, rugaju se meni.
دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.
Pouzdanicima sam svojim mrzak, protiv mene su oni koje ljubljah.
از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.
Kosti mi se za kožu prilijepiše, osta mi jedva koža oko zuba.
شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.
Smilujte mi se, prijatelji moji, jer Božja me je ruka udarila.
چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟
Zašto da me k'o Bog sam progonite, zar se niste moga nasitili mesa?
ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت
O, kad bi se riječi moje zapisale i kad bi se u mjed tvrdu urezale;
و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.
kad bi se željeznim dlijetom i olovom u spomen vječan u stijenu uklesale!
امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.
Ja znadem dobro: moj Izbavitelj živi i posljednji će on nad zemljom ustati.
یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.
A kad se probudim, k sebi će me dići: iz svoje ću puti tad vidjeti Boga.
او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.
Njega ja ću kao svojega gledati, i očima mojim neće biti stranac: za njime srce mi čezne u grudima.
وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.
Kad kažete: 'Kako ćemo ga goniti? Koji ćemo razlog protiv njega naći?',
پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.
mača tad se bojte: grijehu mač je kazna. Saznat ćete tada da imade suda!"