Song of Solomon 5

5:1

ای دلبر من و ای عروس من، من به باغ خود آمده‌‌ام. مُر و ادویه‌جاتم را می‌چینم. عسل و شانهٔ عسل خود را می‌خورم و شراب و شیر خود را می‌نوشم. دختران اورشلیم ای دلدادگان بنوشید و از مستی عشق سرمست شوید. محبوبه

我妹子，我新妇，我进了我的园中，采了我的没药和香料，吃了我的蜜房和蜂蜜，喝了我的酒和奶。我的朋友们，请吃！我所亲爱的，请喝，且多多地喝！

5:2

من خواب هستم، امّا دلم بیدار است. در عالم خواب صدای محبوبم را می‌شنوم که در می‌زند و می‌گوید: محبوب «در را بازکن ای عزیز من، ای عشق من، ای کبوتر من و ای آنکه در جمال و زیبایی کامل هستی، زیرا سرم از شبنم سحرگاهی و حلقه‌های مویم از نم‌نم باران شب، ‌تَر است.» محبوبه

我身睡卧，我心却醒。这是我良人的声音；他敲门说：我的妹子，我的佳偶，我的鸽子，我的完全人，求你给我开门；因我的头满了露水，我的头发被夜露滴湿。

5:3

لباسم را از تن بیرون کردم، چگونه می‌توانم آن را دوباره بپوشم؟ پاهایم را شستم، چطور می‌توانم آنها را دوباره کثیف نمایم؟

我回答说：我脱了衣裳，怎能再穿上呢？我洗了脚，怎能再玷污呢？

5:4

محبوبم دست خود را از سوراخ در داخل کرد. تمام وجودم به لرزه درآمد.

我的良人从门孔里伸进手来，我便因他动了心。

5:5

برخاستم تا در را برایش باز کنم. دستانم به مُر آغشته بود. از انگشتانم مُر می‌چکید، هنگامی‌که قفل را به دست گرفتم.

我起来，要给我良人开门。我的两手滴下没药；我的指头有没药汁滴在门闩上。

5:6

امّا وقتی در را بازکردم، محبوبم رفته بود. چقدر دلم می‌خواست که صدایش را بشنوم. به جستجویش رفتم، امّا او را نیافتم. صدایش کردم، ولی جواب نداد.

我给我的良人开了门；我的良人却已转身走了。他说话的时候，我神不守舍；我寻找他，竟寻不见；我呼叫他，他却不回答。

5:7

پاسبانان شب مرا یافتند، مرا زدند و زخمی کردند. نگهبانان دیوارهای شهر، قبای مرا ربودند.

城中巡逻看守的人遇见我，打了我，伤了我；看守城墙的人夺去我的披肩。

5:8

ای دختران اورشلیم، شما را قسم می‌دهم که اگر محبوب مرا یافتید، به او بگویید که من بیمار عشق او هستم. دختران اورشلیم

耶路撒冷的众女子啊，我嘱咐你们：若遇见我的良人，要告诉他，我因思爱成病。

5:9

ای زیباترین خوبرویان، محبوب تو بر مردان دیگر چه برتری و فضیلتی دارد که ما را این چنین قسم می‌دهی؟ محبوبه

你这女子中极美丽的，你的良人比别人的良人有何强处？你的良人比别人的良人有何强处，你就这样嘱咐我们？