Romans 7

ای دوستان من، شما از قوانین اطّلاع دارید و می‌دانید كه انسان فقط تا زمانی‌که زنده است، ملزم به اطاعت از قانون است.

弟兄们，我现在对明白律法的人说，你们岂不晓得律法管人是在活著的时候吗？

مثلاً یک زن شوهردار، تا وقتی‌که شوهرش زنده است، قانوناً به او تعلّق دارد، امّا اگر شوهر او بمیرد، دیگر آن زن از قانونی كه او را به شوهرش مقیّد می‌ساخت، آزاد است.

就如女人有了丈夫，丈夫还活著，就被律法约束；丈夫若死了，就脱离了丈夫的律法。

از این جهت اگر آن زن در زمان حیات شوهرش با مرد دیگری زندگی كند، زناكار خوانده خواهد شد. امّا اگر شوهرش بمیرد، دیگر این قانون شامل حال او نیست و چنانچه با مرد دیگری ازدواج كند، مرتكب زنا نمی‌شود.

所以丈夫活著，她若归于别人，便叫淫妇；丈夫若死了，她就脱离了丈夫的律法，虽然归于别人，也不是淫妇。

ای دوستان من، شما نیز در همین وضع هستید. شما چون جزئی از بدن مسیح هستید، نسبت به شریعت مرده‌اید و اكنون به آن کسی‌که پس از مرگ زنده شد تعلّق دارید تا در نتیجه برای خدا ثمری بیاوریم.

我的弟兄们，这样说来，你们借著基督的身体，在律法上也是死了，叫你们归于别人，就是归于那从死里复活的，叫我们结果子给　神。

زیرا هنگامی‌که ما گرفتار طبیعت نفسانی بودیم، شهوات گناه كه به وسیلهٔ شریعت برانگیخته شده بود در وجود ما كار می‌کرد و موجب مرگ ما می‌شد.

因为我们属肉体的时候，那因律法而生的恶欲就在我们肢体中发动，以致结成死亡的果子。

امّا اكنون از قید شریعت آزاد شده‌ایم زیرا نسبت به آنچه كه ما را در بردگی نگاه می‌‌داشت، مرده‌‌ایم تا به طور تازه‌ای یعنی به وسیلهٔ روح‌القدس خدا را خدمت كنیم، نه مانند گذشته كه از قوانین نوشته شده اطاعت می‌کردیم.

但我们既然在捆我们的律法上死了，现今就脱离了律法，叫我们服事主，要按著心灵（心灵：或作圣灵）的新样，不按著仪文的旧样。

پس چه بگوییم؟ آیا شریعت گناهكار است؟ به هیچ وجه! اگر شریعت نبود من گناه را نمی‌شناختم. مثلاً اگر شریعت نگفته بود: «طمع نكن»، من هرگز نمی‌‌دانستم طمع‌كردن چیست.

这样，我们可说什么呢？律法是罪么？断乎不是！只是非因律法，我就不知何为罪。非律法说不可起贪心，我就不知何为贪心。

گناه با استفاده از این قانون هر نوع طمع‌كاری را در زندگی من پدید آورد. زیرا گناه بدون شریعت مثل جسد بی‌جان است.

然而罪趁著机会，就借著诫命叫诸般的贪心在我里头发动；因为没有律法，罪是死的。

خود من زمانی بی‌خبر از شریعت زنده بودم، امّا همین‌که این حكم شریعت آمد، گناه جان تازه‌‌ای گرفت

我以前没有律法是活著的；但是诫命来到，罪又活了，我就死了。

و من مُردم و شریعت كه قرار بود به حیات منجر شود، در مورد من، مرگ به بار آورد.

那本来叫人活的诫命，反倒叫我死；

زیرا گناه با استفاده از آن حكم شریعت مرا فریب داده، كُشت.

因为罪趁著机会，就借著诫命引诱我，并且杀了我。

بنابراین شریعت به خودی خود مقدّس است و تمام احكام آن مقدّس و عادلانه و نیكوست.

这样看来，律法是圣洁的，诫命也是圣洁、公义、良善的。

آیا مقصود این است كه چیزی نیكو موجب مرگ من شد؟ به ‌هیچ‌وجه! گناه این كار را كرد تا ماهیّت واقعی آن آشكار شود. گناه با استفاده از یک چیز نیكو موجب مرگ من شد تا به وسیلهٔ این حكم شریعت، پستی و شرارت بی‌حد گناه معلوم گردد.

既然如此，那良善的是叫我死吗？断乎不是！叫我死的乃是罪。但罪借著那良善的叫我死，就显出真是罪，叫罪因著诫命更显出是恶极了。

ما می‌دانیم كه شریعت روحانی است؛ امّا من نفسانی هستم و مانند برده‌‌ای به گناه فروخته شده‌‌ام.

我们原晓得律法是属乎灵的，但我是属乎肉体的，是已经卖给罪了。

نمی‌دانم چه‌کار می‌کنم؛ زیرا آنچه را كه دلم می‌خواهد انجام نمی‌دهم، بلكه برخلاف، چیزی را كه از آن تنفّر دارم به عمل می‌آورم.

因为我所做的，我自己不明白；我所愿意的，我并不做；我所恨恶的，我倒去做。

وقتی كاری می‌کنم كه نمی‌‌‌‌‌خواهم بكنم، این نشان می‌دهد كه من با حقانیّت شریعت موافقم.

若我所做的，是我所不愿意的，我就应承律法是善的。

پس در واقع من آن کسی‌که این کار را انجام می‌دهد نیستم؛ بلكه این گناه است كه در من به سر می‌برد.

既是这样，就不是我做的，乃是住在我里头的罪做的。

می‌دانم كه در من یعنی در طبیعت نفسانی من جایی برای نیكویی نیست، زیرا اگرچه میل به نیكی كردن در من هست ولی قدرت انجام آن را ندارم.

我也知道在我里头，就是我肉体之中，没有良善。因为，立志为善由得我，只是行出来由不得我。

آن نیكی‌ای را كه می‌خواهم، انجام نمی‌دهم، بلكه كار بدی را كه نمی‌‌‌‌‌خواهم، به عمل می‌آورم.

故此，我所愿意的善，我反不做；我所不愿意的恶，我倒去做。

اگر كاری را كه نمی‌‌‌‌‌خواهم، ‌انجام می‌دهم، دیگر كنندهٔ آن كار من نیستم، بلكه گناه است كه در من به سر می‌برد.

若我去做所不愿意做的，就不是我做的，乃是住在我里头的罪做的。

پس به این قاعدهٔ كلّی پی می‌برم كه: هروقت می‌خواهم كاری نیكو انجام دهم، فقط شرارت از من سر می‌‌زند.

我觉得有个律，就是我愿意为善的时候，便有恶与我同在。

باطناً از شریعت خدا لذّت می‌برم،

因为按著我里面的意思（原文是人），我是喜欢　神的律；

ولی می‌بینم فرمان دیگری بر بدن من حاكم است كه با فرمان حاكم بر ذهن من می‌جنگند و مرا اسیر فرمان گناه می‌سازد، یعنی اعضای بدن مرا مطیع خود نموده است.

但我觉得肢体中另有个律和我心中的律交战，把我掳去，叫我附从那肢体中犯罪的律。

من چه آدم بدبختی هستم! این بدن، مرا به سوی مرگ می‌کشاند. چه كسی می‌تواند مرا از دست آن آزاد سازد؟

我真是苦啊！谁能救我脱离这取死的身体呢？

خدا را شکر می‌کنم که به وسیلهٔ خداوند ما عیسی مسیح چنین كاری را كرده است. خلاصه درحالی‌که طبیعت نفسانی من بندهٔ گناه است، با عقل خود شریعت خدا را بندگی می‌کنم.

感谢　神，靠著我们的主耶稣基督就能脱离了。这样看来，我以内心顺服　神的律，我肉体却顺服罪的律了。