Jeremiah 8

«در آن زمان استخوانهای پادشاهان، بزرگان یهودا و همچنین استخوانهای کاهنان، انبیا و سایر کسانی‌که در اورشلیم زندگی می‌کردند، از قبرهایشان بیرون آورده خواهد شد.

耶和华说：「到那时，人必将犹大王的骸骨和他首领的骸骨、祭司的骸骨、先知的骸骨，并耶路撒冷居民的骸骨，都从坟墓中取出来，

استخوانها را جمع نمی‌کنند تا دوباره آنها را دفن کنند، بلکه آنها مثل کود روی زمین در برابر خورشید و ماه و ستارگان -‌خدایان مورد علاقهٔ خود- پهن خواهند ‌شد، خدایانی که می‌پرستیدند و از آنها راهنمایی می‌خواستند.

抛散在日头、月亮，和天上众星之下，就是他们从前所喜爱、所事奉、所随从、所求问、所敬拜的。这些骸骨不再收殓，不再葬埋，必在地面上成为粪土；

کسانی از این ملّت شریر که زنده بمانند، در جاهایی که من آنها را پراکنده می‌‌کنم زندگی خواهند کرد. ولی آنها مرگ را بر ادامهٔ آن زندگی ترجیح خواهند داد. من، خداوند متعال چنین گفته‌ام.»

并且这恶族所剩下的民在我所赶他们到的各处，宁可拣死不拣生。这是万军之耶和华说的。」

خداوند به من گفت به قوم چنین بگویم: «آیا وقتی کسی زمین می‌خورد دوباره بلند نمی‌شود؟ اگر کسی راه اشتباه برود، برنمی‌گردد؟ ‌

你要对他们说，耶和华如此说：人跌倒，不再起来吗？人转去，不再转来吗？

پس چرا شما ای قوم من، مرا ترک کردید و دیگر برنگشتید؟ شما به بُتهای خود متوصّل شده‌اید و نمی‌خواهید به نزد من بازگردید.

这耶路撒冷的民，为何恒久背道呢？他们守定诡诈，不肯回头。

من با دقّت گوش دادم، ولی شما حقیقت را نگفتید. هیچ‌یک از شما از شرارت خود پشیمان نیست. حتّی یک نفر از شما نپرسیده 'من چه اشتباهی کرده‌ام' مثل اسبی که با سرعت به سوی میدان جنگ می‌رود، هرکس راه خود را دنبال می‌کند.

我留心听，听见他们说不正直的话。无人悔改恶行，说：我做的是什么呢？他们各人转奔己路，如马直闯战场。

حتّی لک‌لکها زمان بازگشت خود را می‌دانند، کبوترها، پرستوها، و مرغهای ماهیخوار همه زمان کوچ خود را می‌دانند امّا شما ای قوم من، قوانین مرا نمی‌دانید.

空中的鹳鸟知道来去的定期；斑鸠燕子与白鹤也守候当来的时令；我的百姓却不知道耶和华的法则。

چگونه می‌توانید خود را دانا بدانید و بگویید قوانین مرا می‌دانید؟ ببینید، قوانین من به وسیلهٔ کاتبان نادرست عوض شده است.

你们怎么说：我们有智慧，耶和华的律法在我们这里？看哪，文士的假笔舞弄虚假。

خردمندان شما شرمسار و گیج و درمانده‌اند. آنها کلام مرا رد کرده‌اند. این چه حکمتی است که آنها دارند؟

智慧人惭愧，惊惶，被擒拿；他们弃掉耶和华的话，心里还有什么智慧呢？

پس من مزارع آنها را به مالکان جدید و زنهایشان را به مردان دیگر خواهم داد. همه، از کوچک و بزرگ کوشش می‌کنند با تقلّب و ناراستی پولدار شوند. حتّی انبیا و کاهنان هم مردم را فریب می‌دهند.

所以我必将他们的妻子给别人，将他们的田地给别人为业；因为他们从最小的到至大的都一味地贪婪，从先知到祭司都行事虚谎。

آنها طوری با قوم من رفتار می‌کنند که گویی زخمهای آنها چیزی جز خراشی سطحی نیست. آنها می‌گویند: 'همه‌چیز خوب است.' درحالی‌که هیچ چیز خوب نیست.

他们轻轻忽忽地医治我百姓的损伤，说：平安了！平安了！其实没有平安。

ای قوم من، آیا از انجام این کارهای نفرت‌انگیز شرم نداشتید؟ نه، شما شرم و حیا نداشتید؛ و اصلاً نمی‌دانید خجالت چیست؟ پس همراه دیگران ساقط خواهید شد. وقتی شما را به مجازات کارهایتان برسانم، دیگر از شما نشانی نخواهد بود. من، خداوند متعال چنین گفته‌ام.

他们行可憎的事知道惭愧吗？不然，他们毫不惭愧，也不知羞耻。因此他们必在仆倒的人中仆倒；我向他们讨罪的时候，他们必致跌倒。这是耶和华说的。

«می‌خواستم مثل کسی‌که محصول خود را جمع می‌کند، قوم خود را جمع کنم؛ امّا آنها مثل تاک بی‌انگور، و مثل درخت انجیر بی‌میوه هستند. حتّی برگهای آنها هم پژمرده شده‌اند. پس من اجازه دادم تا بیگانگان آن زمین را تصرّف کنند.»

耶和华说：我必使他们全然灭绝；葡萄树上必没有葡萄，无花果树上必没有果子，叶子也必枯干。我所赐给他们的，必离开他们过去。

قوم خدا می‌پرسد: «چرا این چنین ساکت نشسته‌ایم؟ بیایید تا به شهرهایی با دیوارهای مستحکم برویم و در آنجا بمیریم. خداوند خدای ما، ما را به مرگ محکوم کرده است. او به ما زهری داده که باید آن را بنوشیم، چون ما برضد او مرتکب گناه شده‌ایم.

我们为何静坐不动呢？我们当聚集，进入坚固城，在那里静默不言；因为耶和华─我们的　神使我们静默不言，又将苦胆水给我们喝，都因我们得罪了耶和华。

ما امید داشتیم زمان صلح و شفا برسد، امّا بی‌فایده بود. به عوض آن وحشت به ما روی آورد.

我们指望平安，却得不著好处；指望痊癒的时候，不料，受了惊惶。

دشمنان ما هم‌اکنون به شهر دان رسیده‌اند. صدای خروش اسبانشان را می‌شنویم. از صدای شیههٔ اسبها تمام سرزمین می لرزد. دشمنان ما آمده‌اند تا سرزمین ما، شهر ما، ملّت ما و همهٔ چیزهای دیگر را از بین ببرند.»

听见从但那里敌人的马喷鼻气，他的壮马发嘶声，全地就都震动；因为他们来吞灭这地和其上所有的，吞灭这城与其中的居民。

خداوند می‌گوید: «مواظب باشید، من مارهای سمی -‌مارهایی که افسون نمی‌شوند- به میان شما خواهم فرستاد و آنها شما را خواهند گزید.»

看哪，我必使毒蛇到你们中间，是不服法术的，必咬你们。这是耶和华说的。

اندوه من بی‌درمان است و دل من پر از درد است.

我有忧愁，愿能自慰；我心在我里面发昏。

گوش دهید، در تمام این سرزمین صدای گریهٔ قوم من شنیده می‌شود. آنها می‌پرسند: «آیا دیگر خداوند در صهیون نیست؟ آیا پادشاه صهیون دیگر در آنجا نیست؟» خداوند پادشاه آنها، در جواب می‌گوید: «چرا با پرستش بُتهای خودتان و با تعظیم در برابر خدایان بی‌ارزش بیگانگان مرا به خشم آوردید؟»

听啊，是我百姓的哀声从极远之地而来，说：耶和华不在锡安么？锡安的王不在其中么？耶和华说：他们为什么以雕刻的偶像和外邦虚无的神惹我发怒呢？

مردم با گریه می‌گویند: «تابستان و فصل برداشت محصول به پایان رسید، امّا ما هنوز خلاص نشده‌ایم.»

麦秋已过，夏令已完，我们还未得救！

دل من شکسته، چون قوم من درهم شکسته‌ است، من عزادار، سوگوار و ماتم زده‌ام.

先知说：因我百姓的损伤，我也受了损伤。我哀痛，惊惶将我抓住。

آیا مرهمی در جلعاد پیدا نمی‌شود؟ و آیا طبیبی در آن نیست؟ پس چرا قوم من درمان نشده است؟

在基列岂没有乳香呢？在那里岂没有医生呢？我百姓为何不得痊癒呢？