Psalms 64

خدایا، به نالهٔ و زاری من گوش فرا ده. از دشمنان خود می‌ترسم، مرا از دست آنان نجات ده.

(По слав. 63) За първия певец. Псалм на Давид. Чуй гласа ми, Боже, когато се оплаквам; запази живота ми от ужаса на врага!

مرا از توطئهٔ مردم شریر و فتنه‌انگیز رهایی ده.

Скрий ме от тайния съвет на злодеите, от сганта на вършещите зло,

آنها زبان خود را مانند شمشیر تیز کرده، و مرا هدف سخنان زهرآلود خود قرار داده‌اند.

които острят езика си като меч и прицелват стрелите си — горчиви думи —

از کمینگاه خود، بی‌گناهان را نشانه می‌گیرند و ناگهان و بدون ترس بر ایشان حمله می‌کنند.

за да застрелят тайно безукорния; внезапно го застрелват и не се боят.

آنها یکدیگر را در انجام نقشه‌های شرورانهٔ خود تشویق می‌کنند، و دربارهٔ محل دامهای خود با هم مشورت می‌کنند. می‌گویند: «چه کسی می‌تواند ما را ببیند؟»

Утвърждават се в зло намерение, наговарят се да скрият примки, казват: Кой ще ги види?

آنها نقشه‌های شریرانه می‌کشند و می‌گویند: «بسیار عالی است.» فکر و دل انسان چقدر مرموز است!

Замислят беззакония, казват: Извършихме добре замислен план. И вътрешността, и сърцето на човек са дълбоки.

امّا خدا آنها را با تیر خود خواهد زد و زخم‌های ناگهانی بر بدنشان وارد خواهد كرد.

Но Бог ще изстреля по тях стрела; внезапно ще бъдат ранени.

آنها را به‌خاطر زبانشان نابود خواهد ساخت و هرکسی ببیند، آنها را مسخره خواهد كرد.

Злите им намерения ще дойдат върху тях; ще се потресат всички, които ги гледат.

آنگاه همه خواهند ترسید و آنچه را که خدا انجام داده است درک خواهند کرد و آن را بیان خواهند نمود.

И ще се убоят всички хора и ще възвестяват Божието дело, защото ще разберат това, което е направил.

مردم نیک به‌خاطر آنچه که خداوند انجام داده است شادی خواهند کرد و به او پناه خواهند برد. دل تمام مردم نیک شادمان باد.

Праведният ще се радва в ГОСПОДА и ще се уповава на Него, и ще сияят всички, които са с право сърце.