Leviticus 17

خداوند به موسی فرمود

И ГОСПОД говори на Мойсей и каза:

که این دستورات را به هارون، پسران او و قوم اسرائیل بدهد:

Говори на Аарон и на синовете му, и на всички израилеви синове и им кажи: Това е словото, което ГОСПОД заповяда и каза:

«اگر کسی از قوم اسرائیل، گاو، گوسفند یا بُزی را در جای دیگری به غیراز جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس برای خداوند قربانی کند، خون ریخته و گناهکار است و دیگر از جمله اعضای قوم خداوند به شمار نمی‌آیند.

Всеки човек от израилевия дом, който заколи говедо или овца, или коза в стана, или който заколи вън от стана,

«اگر کسی از قوم اسرائیل، گاو، گوسفند یا بُزی را در جای دیگری به غیراز جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس برای خداوند قربانی کند، خون ریخته و گناهکار است و دیگر از جمله اعضای قوم خداوند به شمار نمی‌آیند.

без да го е привел при входа на шатъра за срещане, за да го принесе като принос на ГОСПОДА пред ГОСПОДНАТА скиния, той ще се счете виновен за кръв; кръв е пролял. Този човек да се изтреби изсред народа си,

معنی این قانون این است که مردم اسرائیل از این به بعد در صحرا قربانی نکنند، بلکه آنها باید قربانی‌های خود را پیش کاهن به جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس ببرند و به عنوان قربانی سلامتی به حضور خداوند، تقدیم نمایند.

за да довеждат израилевите синове жертвите, които колят на полето, и да ги принасят на ГОСПОДА при входа на шатъра за срещане, при свещеника, и да ги колят за примирителни жертви на ГОСПОДА.

کاهن باید خون قربانی را بر قربانگاه خداوند در جلوی درِ ورویِ خیمهٔ مقدّس بپاشد و چربی آن را که مثل عطر خوشبو برای خداوند خوشایند است، بسوزاند.

И свещеникът да поръси с кръвта ГОСПОДНИЯ олтар при входа на шатъра за срещане и да изгори тлъстината за благоухание на умилостивение на ГОСПОДА.

قوم اسرائیل دیگر نباید با قربانی کردن برای ارواح شریر در صحرا به خداوند خیانت کنند، این یک قانون جاودانی است که نسلهای آینده نیز باید آن را رعایت کنند.

Да не принасят вече жертвите си на демоните, след които блудстват. Това да им бъде вечна наредба във всичките им поколения.

«به مردم بگو که اگر یک اسرائیلی و یا بیگانه‌ای که در بین آنها زندگی می‌کند،

И им кажи: Всеки човек от израилевия дом или от пришълците, които пребивават между тях, който принесе всеизгаряне или жертва,

به غیراز جلوی در ورودی خیمهٔ مقدّس در جای دیگری برای خداوند قربانی کند، باید از میان قوم بیرون رانده شود.

без да я приведе при входа на шатъра за срещане, за да я принесе на ГОСПОДА, този човек да се изтреби от народа си.

«هرگاه یک اسرائیلی و یا بیگانه‌ای که در میان آنها زندگی می‌کند، خون بخورد، از او روی می‌گردانم و از بین قوم خود طردش می‌کنم.

И всеки от израилевия дом или от пришълците, които пребивават между тях, който яде каквато и да е кръв — против онзи човек, който яде кръвта, ще насоча лицето Си и ще го изтребя изсред народа му.

جان هر موجود زنده‌ای در خون اوست و من آن را به شما داده‌ام که برای کفّارهٔ گناهان خود در قربانگاه بریزید تا گناهان شما پاک گردد. خونی که در آن حیات است، گناهان را پاک می‌کند

Защото животът на плътта е в кръвта и Аз ви я дадох на олтара, за да правите умилостивение за душите си; защото кръвта е, която прави умилостивение заради живота.

به این دلیل من به شما دستور می‌دهم که نه خودتان و نه بیگانه‌ای که در میان شماست، نباید خون بخورید.

Затова казах на израилевите синове: Нито един човек от вас да не яде кръв и пришълецът, който пребивава между вас, да не яде кръв.

«هر اسرائیلی یا بیگانه‌ای که در بین مردم اسرائیل زندگی می‌کند، اگر حیوان یا پرنده‌ای شکار کند، باید خونش را بریزد و خون را با خاک بپوشاند.

И ако някой от израилевите синове или от пришълците, които пребивават между тях, отиде на лов и улови животно или птица, които могат да се ядат, да излее кръвта й и да я покрие с пръст.

زیرا زندگی هر موجود زنده‌ای در خون اوست، بنابراین به قوم اسرائیل گفتم که آنها نباید خون هیچ جانوری را بخورند، چرا که زندگی هر موجودی در خون اوست و هرکسی که آن را بخورد، باید از بین قوم رانده شود.

Защото животът на всяка плът е кръвта й — тя е животът й. Затова казах на израилевите синове: Да не ядете кръвта на никоя плът, защото животът на всяка плът е кръвта й; всеки, който я яде, да се изтреби.

«هرکسی که گوشت حیوان مرده یا حیوانی را که توسط یک جانور وحشی دریده شده باشد، بخورد خواه آن شخص اسرائیلی باشد، خواه بیگانه‌ای در بین‌ ایشان، باید لباس خود را بشوید و غسل کند. آن شخص تا شام ناپاک می‌باشد و بعد از آن پاک می‌شود.

И всеки човек, който яде мърша или разкъсано от звяр, бил той местен жител или пришълец, нека изпере дрехите си и да се изкъпе във вода, и ще бъде нечист до вечерта; след това ще бъде чист.

امّا اگر لباس خود را نشوید و غسل نکند، گناهکار شمرده می‌شود.»

А ако не ги изпере и не изкъпе тялото си, тогава ще носи беззаконието си.