Hosea 8

خداوند می‌فرماید: «شیپور خطر را بنوازید! دشمنان مانند عقاب بر سر قوم من هجوم می‌آورند، زیرا قوم من پیمان مرا شکسته و از تعالیم من سرپیچی کرده‌اند.

Вдигни тръбата на устата си! Като орел се спуска върху ГОСПОДНИЯ дом, защото престъпиха завета Ми и вършиха престъпления против закона Ми.

با اینکه مرا خدای خود می‌خوانند و ادّعا می‌کنند که قوم من هستند و مرا می‌شناسند،

Ще викат към Мен: Боже мой, ние, Израил, Те познаваме!

اسرائیل نیکویی را ترک کرده است، بنابراین دشمنان در تعقیب آنها هستند.

Израил отхвърли доброто и враг ще го преследва.

«آنها بدون مشورت من، برای خود پادشاه تعیین کردند و رهبران خود را بدون موافقت من برگزیدند. برای خود بُتهایی از طلا و نقره ساختند، بنابراین نابود خواهند شد.

Те поставиха царе, но не от Мен; поставиха първенци, но без Аз да зная. От среброто си и от златото си си направиха идоли, за да бъдат изтребени.

ای سامره، از گوسالهٔ طلایی تو نفرت دارم. آتش خشم من علیه ساکنان تو برافروخته شده است. کی از بت‌پرستی و گناه دست می‌کشی؟

Той отхвърли телето ти, Самария; гневът Ми пламна против тях — докога няма да са способни на чистота?

آن گوساله، خدا نیست! بلکه ساختهٔ دست یک صنعتگر اسرائیلی است. گوسالهٔ سامره تکه‌تکه خواهد شد.

Защото е от Израил, и него майстор го е направил, то не е Бог; ще се строши на парчета телето на Самария.

آنها باد را می‌کارند و گردباد را درو می‌کنند. زمین آنها محصولی نخواهد داد و اگر محصولی هم بدهد، خوراک بیگانگان می‌شود.

Защото посяха вятър и ще пожънат буря. Няма узряло жито, израсналото няма да даде брашно, а ако даде, чужденци ще го погълнат.

اسرائیل از بین رفته و نزد اقوام دیگر مانند ظرفی شکسته و بی‌مصرف شده است.

Израил беше погълнат, сега е сред народите като нежелан съд.

مثل گورخری تنها و آواره گردیده است و از آشور کمک می‌طلبد و برای حمایت خود اقوام دیگر را اجیر می‌کند.

Защото се изкачиха в Асирия; като див осел, самотен, Ефрем нае любовници.

حالا من ایشان را جمع می‌کنم و به اسارت می‌فرستم تا در زیر بار ظلم امپراتور آشور و مأموران او از پا بیفتند.

И понеже наемат народите, сега ще ги доведа на тълпи и скоро ще има да страдат под бремето на царя на князете.

«آنها قربانگاههای زیادی برای آمرزش گناه ساختند، امّا آن قربانگاهها خود مکانی برای گناه کردن شدند.

Защото Ефрем умножи жертвениците за съгрешаване и жертвениците му станаха за съгрешаване.

برای آنها احکام بی‌شماری نوشتم، ولی آنها همهٔ آن احکام را بیگانه پنداشته، رد کردند.

И да му напиша десет хиляди правила на закона Си, те се считат за нещо чуждо.

گرچه آنها برای من قربانی‌هایی تقدیم می‌کنند و گوشت آنها را می‌خورند، امّا من هیچ‌یک از آن قربانی‌ها را نمی‌پسندم. خطاهایشان را فراموش نمی‌کنم و آنها را به‌خاطر گناهشان جزا می‌دهم و به مصر بازمی‌گردانم.

Като жертви на Моите приноси жертват месо и го ядат; ГОСПОД няма благоволение в тях. Сега ще си спомни беззаконието им и ще накаже греховете им; ще се върнат в Египет.

«اسرائیل خالق خود را فراموش کرده و برای خود قصرها ساخته است. یهودا به تعداد شهرهای مستحکم خود افزوده است، ولی من آتشی را خواهم فرستاد تا این قصرها و شهرها را به خاکستر تبدیل کند.»

Защото Израил е забравил Твореца си и е построил дворци и Юда е умножил укрепени градове; но Аз ще пратя огън върху градовете му и ще пояде дворците им.