Psalms 37

به‌خاطر مردم شریر خود را ناراحت نکن، و بر آنها حسادت مکن.

لاَ تَغَرْ مِنَ الأَشْرَارِ، وَلاَ تَحْسِدْ عُمَّالَ الإِثْمِ،

آنها بزودی مانند علف پژمرده و خشک می‌شوند و از بین می‌روند.

فَإِنَّهُمْ مِثْلَ الْحَشِيشِ سَرِيعًا يُقْطَعُونَ، وَمِثْلَ الْعُشْبِ الأَخْضَرِ يَذْبُلُونَ.

بر خداوند توکّل نما و نیكویی کن تا در زمین در امنیّت زندگی کنی.

اتَّكِلْ عَلَى الرَّبِّ وَافْعَلِ الْخَيْرَ. اسْكُنِ الأَرْضَ وَارْعَ الأَمَانَةَ.

شادمانی خود را در خداوند جستجو کن و او خواهش دلت را برآورده خواهد ساخت.

وَتَلَذَّذْ بِالرَّبِّ فَيُعْطِيَكَ سُؤْلَ قَلْبِكَ.

خودت را به خداوند بسپار و بر او اعتماد کن. او تو را کمک خواهد کرد.

سَلِّمْ لِلرَّبِّ طَرِيقَكَ وَاتَّكِلْ عَلَيْهِ وَهُوَ يُجْرِي،

او بی‌گناهی تو را مانند روز روشن، آشکار خواهد نمود.

وَيُخْرِجُ مِثْلَ النُّورِ بِرَّكَ، وَحَقَّكَ مِثْلَ الظَّهِيرَةِ.

در حضور خداوند ساکت باش و با صبر منتظر کار او باش. نگران کسانی‌که با حیله‌گری در زندگی موفّق می‌شوند، نباش.

انْتَظِرِ الرَّبَّ وَاصْبِرْ لَهُ، وَلاَ تَغَرْ مِنَ الَّذِي يَنْجَحُ فِي طَرِيقِهِ، مِنَ الرَّجُلِ الْمُجْرِي مَكَايِدَ.

از خشم و غضب دوری کن تا به گناه گرفتار نگردی.

كُفَّ عَنِ الْغَضَبِ، وَاتْرُكِ السَّخَطَ، وَلاَ تَغَرْ لِفِعْلِ الشَّرِّ،

مردم شریر از بین می‌روند، امّا کسانی‌که به خداوند توکّل می‌کنند وارث زمین خواهند شد.

لأَنَّ عَامِلِي الشَّرِّ يُقْطَعُونَ، وَالَّذِينَ يَنْتَظِرُونَ الرَّبَّ هُمْ يَرِثُونَ الأَرْضَ.

شریران خیلی زود نابود خواهند شد، و چون به دنبال آنها بگردی، ایشان را نخواهی یافت.

بَعْدَ قَلِيلٍلاَ يَكُونُ الشِّرِّيرُ. تَطَّلِعُ فِي مَكَانِهِ فَلاَ يَكُونُ.

امّا فروتنان مالک زمین می‌شوند و از برکات آن بهره‌مند خواهند گردید.

أَمَّا الْوُدَعَاءُ فَيَرِثُونَ الأَرْضَ، وَيَتَلَذَّذُونَ فِي كَثْرَةِ السَّلاَمَةِ.

شریر برای نیكوکار دسیسه می‌چیند و با نفرت بر او خیره می‌شود.

الشِّرِّيرُ يَتَفَكَّرُ ضِدَّ الصِّدِّيقِ وَيُحَرِّقُ عَلَيْهِ أَسْنَانَهُ.

امّا خداوند به مرد شریر می‌‌خندد، چون می‌‌‌بیند که روز نابودی او فرا می‌رسد.

الرَّبُّ يَضْحَكُ بِهِ لأَنَّهُ رَأَى أَنَّ يَوْمَهُ آتٍ!

شریران شمشیر به دست گرفته، تیر و کمان خود را آماده کرده‌اند تا فقیران و نیازمندان را بکشند و نیکوکاران را هلاک سازند.

الأَشْرَارُ قَدْ سَلُّوا السَّيْفَ وَمَدُّوا قَوْسَهُمْ لِرَمْيِالْمِسْكِينِ وَالْفَقِيرِ، لِقَتْلِ الْمُسْتَقِيمِ طَرِيقُهُمْ.

امّا شمشیر آنها به قلب خودشان فرو می‌رود و کمانشان خرد می‌شود.

سَيْفُهُمْ يَدْخُلُ فِي قَلْبِهِمْ، وَقِسِيُّهُمْ تَنْكَسِرُ.

دارایی اندک شخص درستکار، بهتر است از ثروت سرشار اشخاص شریر.

اَلْقَلِيلُ الَّذِي لِلصِّدِّيقِ خَيْرٌ مِنْ ثَرْوَةِ أَشْرَارٍ كَثِيرِينَ.

زیرا خداوند بازوی شریران را می‌شکند و نیكوکاران را سرفراز می‌سازد.

لأَنَّ سَوَاعِدَ الأَشْرَارِ تَنْكَسِرُ، وَعَاضِدُ الصِّدِّيقِينَ الرَّبُّ.

خداوند از کسانی‌که مطیع او هستند، مراقبت می‌کند. آنها را وارث زمین می‌سازد.

الرَّبُّ عَارِفٌ أَيَّامَ الْكَمَلَةِ، وَمِيرَاثُهُمْ إِلَى الأَبَدِ يَكُونُ.

در روزهای سختی از آنها نگه‌داری می‌کند و در زمان قحطی، خوراک فراوان به آنها می‌دهد.

لاَ يُخْزَوْنَ فِي زَمَنِ السُّوءِ، وَفِي أَيَّامِ الْجُوعِ يَشْبَعُونَ.

امّا مردم شریر هلاک می‌شوند. دشمنان خداوند مانند گُلهای صحرایی بزودی پژمرده می‌گردند و مثل دود در هوا محو می‌شوند.

لأَنَّ الأَشْرَارَ يَهْلِكُونَ، وَأَعْدَاءُ الرَّبِّ كَبَهَاءِ الْمَرَاعِي. فَنُوا. كَالدُّخَانِ فَنُوا.

شریر قرض می‌گیرد، ولی پس نمی‌دهد. امّا شخص نیکوکار سخاوتمند و بخشنده است.

الشِّرِّيرُ يَسْتَقْرِضُ وَلاَ يَفِي، أَمَّا الصِّدِّيقُ فَيَتَرَأَّفُ وَيُعْطِي.

آنهایی را که خداوند برکت داده است، وارث زمین خواهند شد، لیکن کسانی را که لعنت کرده است، از بین خواهند رفت.

لأَنَّ الْمُبَارَكِينَ مِنْهُ يَرِثُونَ الأَرْضَ، وَالْمَلْعُونِينَ مِنْهُ يُقْطَعُونَ.

خداوند از آنانی که رضایت دارد، حمایت می‌کند و آنان را به راهی که باید بروند، هدایت می‌نماید.

مِنْ قِبَلِ الرَّبِّ ََتَثَبَّتُ خَطَوَاتُ الإِنْسَانِ وَفِي طَرِيقِهِ يُسَرُّ.

اگر بلغزند نخواهند افتاد، زیرا خداوند دست آنها را می‌گیرد.

إِذَا سَقَطَ لاَ يَنْطَرِحُ، لأَنَّ الرَّبَّ مُسْنِدٌ يَدَهُ.

از جوانی تا به امروز که پیر شده‌ام، به یاد ندارم که خداوند درستکاران را فراموش کرده باشد، و یا فرزندان آنها دست به گدایی دراز کرده باشند.

أَيْضًا كُنْتُ فَتىً وَقَدْ شِخْتُ، وَلَمْ أَرَ صِدِّيقًا تُخُلِّيَ عَنْهُ، وَلاَ ذُرِّيَّةً لَهُ تَلْتَمِسُ خُبْزًا.

او پیوسته با سخاوت می‌بخشد و به دیگران قرض می‌دهد، و فرزندان ایشان متبارک خواهند بود.

الْيَوْمَ كُلَّهُ يَتَرَأَّفُ وَيُقْرِضُ، وَنَسْلُهُ لِلْبَرَكَةِ.

از بدی بپرهیز و نیکی را دنبال کن تا پایدار گردی،

حِدْ عَنِ الشَّرِّ وَافْعَلِ الْخَيْرَ، وَاسْكُنْ إِلَى الأَبَدِ.

زیرا خداوند راستی را دوست می‌دارد و وفادارن خود را از یاد نمی‌برد. او آنان را همیشه حمایت می‌کند، امّا فرزندان شریران نابود خواهند شد.

لأَنَّ الرَّبَّ يُحِبُّ الْحَقَّ، وَلاَ يَتَخَلَّى عَنْ أَتْقِيَائِهِ. إِلَى الأَبَدِ يُحْفَظُونَ. أَمَّا نَسْلُ الأَشْرَارِ فَيَنْقَطِعُ.

مردم صالح وارث زمین خواهند شد و همیشه در آنجا زندگی خواهند كرد.

الصِّدِّيقُونَ يَرِثُونَ الأَرْضَ وَيَسْكُنُونَهَا إِلَى الأَبَدِ.

گفتار شخص نیکو حکیمانه است و او همیشه از روی انصاف سخن می‌گوید.

فَمُ الصِّدِّيقِ يَلْهَجُ بِالْحِكْمَةِ، وَلِسَانُهُ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ.

او دستورات خدای خود را در دلش حفظ می‌کند، بنابراین هرگز لغزش نمی‌خورد.

شَرِيعَةُ إِلهِهِ فِي قَلْبِهِ. لاَ تَتَقَلْقَلُ خَطَوَاتُهُ.

شریر در پی فرصت است تا شخص نیکو را از بین ببرد،

الشِّرِّيرُ يُرَاقِبُ الصِّدِّيقَ مُحَاوِلاً أَنْ يُمِيتَهُ.

امّا خداوند او را به دست دشمن رها نخواهد كرد و نخواهد گذاشت که در محاکمه محکوم شود.

الرَّبُّ لاَ يَتْرُكُهُ فِي يَدِهِ، وَلاَ يَحْكُمُ عَلَيْهِ عِنْدَ مُحَاكَمَتِهِ.

بر خداوند امیدوار باش و اوامر او را اطاعت نما. او تو را مالک زمین خواهد ساخت و سرفراز خواهد كرد و تو نابودی شریران را خواهی دید.

انْتَظِرِ الرَّبَّ وَاحْفَظْ طَرِيقَهُ، فَيَرْفَعَكَ لِتَرِثَ الأَرْضَ. إِلَى انْقِرَاضِ الأَشْرَارِ تَنْظُرُ.

مرد شریری را می‌‌شناختم که بسیار ظالم بود؛ و مانند درخت سرو لبنان به هر سو چنگ انداخته بود.

قَدْ رَأَيْتُ الشِّرِّيرَ عَاتِيًا، وَارِفًا مِثْلَ شَجَرَةٍ شَارِقَةٍ نَاضِرَةٍ.

امّا بعد از مدّتی وقتی از آنجا می‌گذشتم او را ندیدم و هرقدر جستجو کردم، او را نیافتم.

عَبَرَ فَإِذَا هُوَ لَيْسَ بِمَوْجُودٍ، وَالْتَمَسْتُهُ فَلَمْ يُوجَدْ.

شخص نیکو و درستکار را ملاحظه نما، او عاقبتِ نیک و آسوده‌ای دارد.

لاَحِظِ الْكَامِلَ وَانْظُرِ الْمُسْتَقِيمَ، فَإِنَّ الْعَقِبَ لإِنْسَانِ السَّلاَمَةِ.

امّا شریر بکلّی نابود می‌شود و نسلش از بین خواهد رفت.

أَمَّا الأَشْرَارُ فَيُبَادُونَ جَمِيعًا. عَقِبُ الأَشْرَارِ يَنْقَطِعُ.

خداوند اشخاص نیکو را نجات می‌بخشد و در هنگام مشکلات، پناهگاه آنان می‌باشد.

أَمَّا خَلاَصُ الصِّدِّيقِينَ فَمِنْ قِبَلِ الرَّبِّ، حِصْنِهمْ فِي زَمَانِ الضِّيقِ.

خداوند آنها را کمک می‌کند و از شرّ شریران رهایی می‌دهد، زیرا به او پناه می‌آورند.

وَيُعِينُهُمُ الرَّبُّ وَيُنَجِّيهِمْ. يُنْقِذُهُمْ مِنَ الأَشْرَارِ وَيُخَلِّصُهُمْ، لأَنَّهُمُ احْتَمَوْا بِهِ.