Psalms 131

خداوندا، از کبر و غرور دست کشیده‏ام و خود را بهتر از دیگران نمی‌دانم. خود را از آن چه بالاتر از فهم و درک من است دور می‌کنم.

يَا رَبُّ، لَمْ يَرْتَفِعْ قَلْبِي، وَلَمْ تَسْتَعْلِ عَيْنَايَ، وَلَمْ أَسْلُكْ فِي الْعَظَائِمِ، وَلاَ فِي عَجَائِبَ فَوْقِي.

نگرانی را از خود دور کرده‌ام و مانند کودکی که در آغوش مادر خود آرام است، در درون خود آرامش دارم.

بَلْ هَدَّأْتُ وَسَكَّتُّ نَفْسِي كَفَطِيمٍ نَحْوَ أُمِّهِ. نَفْسِي نَحْوِي كَفَطِيمٍ.

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل داشته باش، از حال تا به ابد!

لِيَرْجُ إِسْرَائِيلُ الرَّبَّ مِنَ الآنَ وَإِلَى الدَّهْرِ.