Isaiah 35

کویر شادمان است، و گُلها در بیابان بایر شکوفه می‌دهند.
تَفْرَحُ الْبَرِّيَّةُ وَالأَرْضُ الْيَابِسَةُ، وَيَبْتَهِجُ الْقَفْرُ وَيُزْهِرُ كَالنَّرْجِسِ.
کویر خواهد سرایید و از شادی فریاد بر می‌آورد؛ چون مثل کوهستان لبنان زیبا و مانند مزارع کرمل و شارون حاصلخیز خواهد بود. همه شکوه و جلال خداوند و بزرگی و قدرت او را خواهند دید.
يُزْهِرُ إِزْهَارًا وَيَبْتَهِجُ ابْتِهَاجًا وَيُرَنِّمُ. يُدْفَعُ إِلَيْهِ مَجْدُ لُبْنَانَ. بَهَاءُ كَرْمَلَ وَشَارُونَ. هُمْ يَرَوْنَ مَجْدَ الرَّبِّ، بَهَاءَ إِلهِنَا.
به دستهای خسته و به زانوهایی که از ضعف می‌لرزند، توانایی می‌بخشد.
شَدِّدُوا الأَيَادِيَ الْمُسْتَرْخِيَةَ، وَالرُّكَبَ الْمُرْتَعِشَةَ ثَبِّتُوهَا.
به آنهایی که مأیوس شده‌اند، بگویید: «قوی باشید، نترسید! خدا برای نجات شما می‌آید، او برای مجازات دشمنان شما می‌آید.»
قُولُوا لِخَائِفِي الْقُلُوبِ: «تَشَدَّدُوا لاَ تَخَافُوا. هُوَذَا إِلهُكُمُ. الانْتِقَامُ يَأْتِي. جِزَاءُ اللهِ. هُوَ يَأْتِي وَيُخَلِّصُكُمْ».
کورها می‌توانند ببینند، و کَرها خواهند شنید.
حِينَئِذٍ تَتَفَقَّعُ عُيُونُ الْعُمْيِ، وَآذَانُ الصُّمِّ تَتَفَتَّحُ.
آدمهای لنگ، مثل آهو جست و خیز می‌کنند، می‌رقصند، و آنهایی که لال هستند، با شادی فریاد می‌زنند. نهرهای آب در بیابان خشک جاری خواهد شد.
حِينَئِذٍ يَقْفِزُ الأَعْرَجُ كَالإِيَّلِ وَيَتَرَنَّمُ لِسَانُ الأَخْرَسِ، لأَنَّهُ قَدِ انْفَجَرَتْ فِي الْبَرِّيَّةِ مِيَاهٌ، وَأَنْهَارٌ فِي الْقَفْرِ.
شنهای سوزان مبدّل به دریاچه می‌شوند، و زمین خشک، پر از چشمه‌‌های آب خواهد شد. جایی‌که منزلگاه شغالان بود، اکنون در آن خزه می‌روید و تبدیل به نِیستان شده است.
وَيَصِيرُ السَّرَابُ أَجَمًا، وَالْمَعْطَشَةُ يَنَابِيعَ مَاءٍ. فِي مَسْكِنِ الذِّئَابِ، فِي مَرْبِضِهَا دَارٌ لِلْقَصَبِ وَالْبَرْدِيِّ.
در آنجا شاهراهی خواهد بود، به نام «طریق قدّوسیّت». هیچ گناهکاری هرگز از آن عبور نخواهد کرد، و هیچ احمقی، عابرین آن را گمراه نخواهد کرد.
وَتَكُونُ هُنَاكَ سِكَّةٌ وَطَرِيقٌ يُقَالُ لَهَا: «الطَّرِيقُ الْمُقَدَّسَةُ». لاَ يَعْبُرُ فِيهَا نَجِسٌ، بَلْ هِيَ لَهُمْ. مَنْ سَلَكَ فِي الطَّرِيقِ حَتَّى الْجُهَّالُ، لاَ يَضِلُّ.
شیرها در آن مسکن نخواهند داشت؛ و حیوانات درّنده از آن رد نخواهند شد. آنهایی که به ‌وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند از آن راه به خانه خواهند رفت.
لاَ يَكُونُ هُنَاكَ أَسَدٌ. وَحْشٌ مُفْتَرِسٌ لاَ يَصْعَدُ إِلَيْهَا. لاَ يُوجَدُ هُنَاكَ. بَلْ يَسْلُكُ الْمَفْدِيُّونَ فِيهَا.
یعنی آنهایی که با خوشی و با سراییدن سرودهای شاد به اورشلیم می‌رسند. آنها تا ابد خوشحال و برای همیشه از درد و غم آزاد خواهند بود.
وَمَفْدِيُّو الرَّبِّ يَرْجِعُونَ وَيَأْتُونَ إِلَى صِهْيَوْنَ بِتَرَنُّمٍ، وَفَرَحٌ أَبَدِيٌّ عَلَى رُؤُوسِهِمِ. ابْتِهَاجٌ وَفَرَحٌ يُدْرِكَانِهِمْ. وَيَهْرُبُ الْحُزْنُ وَالتَّنَهُّدُ.