Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

recogitabam dies antiquos annos pristinos

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua