Job 16

Ijob respondis kaj diris:
respondens autem Iob dixit
Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea
Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo