Ecclesiastes 4

Kaj mi returniĝis, kaj mi vidis ĉiujn premojn, kiuj estas farataj sub la suno: kaj jen estas larmoj de prematoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto; kaj perforteco de la mano de iliaj premantoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto.
verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos
Kaj mi trovis, ke la mortintoj, kiuj jam antaŭ longe mortis, estas pli feliĉaj ol la vivantoj, kiuj vivas ĝis nun;
et laudavi magis mortuos quam viventes
kaj pli feliĉa ol ili ambaŭ estas tiu, kiu ĝis nun ne ekzistis, kiu ne vidis la malbonajn farojn, kiuj estas farataj sub la suno.
et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec vidit mala quae sub sole fiunt
Mi vidis ankaŭ, ke ĉia laboro kaj ĉia lerteco en la faroj estas nur konkurado de unu kontraŭ alia; kaj ankaŭ ĉi tio estas vantaĵo kaj ventaĵo.
rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et cura superflua est
Malsaĝulo kunmetas siajn manojn, kaj formanĝas sian korpon.
stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens
Pli bona estas plenmano da trankvilanimeco, ol ambaŭmano da penado kaj ventaĵo.
melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum labore et adflictione animi
Kaj denove mi turniĝis, kaj vidis vantaĵon sub la suno:
considerans repperi et aliam vanitatem sub sole
jen estas solulo, kaj neniun alian li havas; nek filon nek fraton li havas; kaj tamen ne havas finon lia laborado, kaj lia okulo ne povas satiĝi de riĉeco; por kiu do mi laboras kaj senigas mian animon de ĝuado? Ĉi tio ankaŭ estas vantaĵo kaj malbona afero.
unus est et secundum non habet non filium non fratrem et tamen laborare non cessat nec satiantur oculi eius divitiis nec recogitat dicens cui laboro et fraudo animam meam bonis in hoc quoque vanitas est et adflictio pessima
Pli bone estas al du ol al unu, ĉar ili havas bonan rekompencon por sia laborado.
melius ergo est duos simul esse quam unum habent enim emolumentum societatis suae
Ĉar se ili falos, unu levos la alian; sed ve al solulo, se li falos, kaj se ne estas alia, kiu lin levus.
si unus ceciderit ab altero fulcietur vae soli quia cum ruerit non habet sublevantem
Ankaŭ se du kuŝiĝas, estas al ili varme; sed unu — kiel li varmiĝos?
et si dormierint duo fovebuntur mutuo unus quomodo calefiet
Kaj se iu montros sin pli forta kontraŭ unu, tiam ambaŭ kontraŭstaros lin; eĉ fadeno triopigita ne baldaŭ disŝiriĝos.
et si quispiam praevaluerit contra unum duo resistent ei funiculus triplex difficile rumpitur
Pli bona estas knabo malriĉa sed saĝa, ol reĝo maljuna sed malsaĝa, kiu jam ne povas akiri scion.
melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto qui nescit providere in posterum
Iu el malliberejo eliris, kaj fariĝis reĝo; alia por reĝeco naskiĝis, kaj tamen estas malriĉa.
quod et de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum et alius natus in regno inopia consumatur
Mi vidis, ke ĉiu vivanto iras sub la suno kun la junulo: ĝi estas la alia, kiu okupos lian lokon.
vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adulescente secundo qui consurgit pro eo
Senfina estas la popolo, antaŭ kiu li estis, kaj tamen la posteuloj ne ĝojos pri li; ankaŭ ĉi tio estas vantaĵo kaj ventaĵo.
infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum et qui postea futuri sunt non laetabuntur in eo sed et hoc vanitas et adflictio spiritus