Psalms 102

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!