Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Хіба ти пізнав час народження скельних козиць? Хіба ти пильнував час мук породу лані?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Чи на місяці лічиш, що сповнитись мусять, і відаєш час їх народження,

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

коли приклякають вони, випускають дітей своїх, і звільняються від болів породу?

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Набираються сил їхні діти, на полі зростають, відходять і більше до них не вертаються.

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Хто пустив осла дикого вільним, і хто розв'язав ослу дикому пута,

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

якому призначив Я степ його домом, а місцем його пробування солону пустиню?

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Він сміється із галасу міста, не чує він крику погонича.

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Що знаходить по горах, то паша його, і шукає він усього зеленого.

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Чи захоче служити тобі одноріг? Чи при яслах твоїх ночуватиме він?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Чи ти однорога прив'яжеш до його борозни повороззям? Чи буде він боронувати за тобою долини?

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Чи повіриш йому через те, що має він силу велику, і свою працю на нього попустиш?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Чи повіриш йому, що він верне насіння твоє, і збере тобі тік?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Крило струсеве радісно б'ється, чи ж крило це й пір'їна лелеки?

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Бо яйця свої він на землю кладе та в поросі їх вигріває,

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

і забува, що нога може їх розчавити, а звір польовий може їх розтоптати.

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Він жорстокий відносно дітей своїх, ніби вони не його, а що праця його може бути надаремна, того не боїться,

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

бо Бог учинив, щоб забув він про мудрість, і не наділив його розумом.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

А за часу надходу стрільців ударяє він крильми повітря, і сміється з коня та з його верхівця!

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Чи ти силу коневі даси, чи шию його ти зодягнеш у гриву?

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Чи ти зробиш, що буде скакати він, мов сарана? Величне іржання його страшелезне!

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Б'є ногою в долині та тішиться силою, іде він насупроти зброї,

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

сміється з страху й не жахається, і не вертається з-перед меча,

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

хоч дзвонить над ним сагайдак, вістря списове та ратище!

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

Він із шаленістю та лютістю землю ковтає, і не вірить, що чути гук рогу.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

При кожному розі кричить він: І-га! і винюхує здалека бій, грім гетьманів та крик.

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Чи яструб літає твоєю премудрістю, на південь простягує крила свої?

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Чи з твойого наказу орел підіймається, і мостить кубло своє на висоті?

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

На скелі замешкує він та ночує, на скельнім вершку та твердині,

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

ізвідти визорює їжу, далеко вдивляються очі його,

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

а його пташенята п'ють кров. Де ж забиті, там він.