Job 21

Ijob respondis kaj diris:

А Йов відповів та й сказав:

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

Уважно послухайте слово моє, і нехай буде мені це розрадою вашою!

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

Перетерпіть мені, а я промовлятиму, по промові ж моїй насміхатися будеш.

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

Хіба до людини моє нарікання? Чи не мав би чого стати нетерпеливим мій дух?

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

Оберніться до мене й жахніться, та руку на уста свої покладіть...

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

І якщо я згадаю про це, то жахаюсь, і морозом проймається тіло моє...

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

Чого несправедливі живуть, доживають до віку, й багатством зміцняються?

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

Насіння їх міцно стоїть перед ними, при них, а їхні нащадки на їхніх очах...

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

Доми їхні то спокій від страху, і над ними нема бича Божого.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

Спинається бик його, і не даремно, зачинає корова його, й не скидає.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

Вони випускають своїх молодят, як отару, а їх діти вибрикують.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

Вони голос здіймають при бубні та цитрі, і веселяться при звуку сопілки.

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

Провадять в добрі свої дні, і сходять в спокої в шеол.

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

А до Бога говорять вони: Уступися від нас, ми ж доріг Твоїх знати не хочем!

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

Що таке Всемогутній, що будем служити Йому? І що скористаєм, як будем благати Його?

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

Та не в їхній руці добро їхнє, далека від мене порада безбожних...

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

Як часто світильник безбожним згасає, і приходить на них їх нещастя? Він приділює в гніві Своїм на них пастки!

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

Вони будуть, немов та солома на вітрі, і немов та полова, що буря схопила її!

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

Бог ховає синам його кривду Свою та нехай надолужить самому йому, і він знатиме!

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

Нехай його очі побачать нещастя його, й бодай сам він пив гнів Всемогутнього!

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

Яке бо старання його про родину по ньому, як для нього число його місяців вже перелічене?

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

Чи буде хто Бога навчати знання, Його, що й небесних судитиме?

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

Оцей в повній силі своїй помирає, увесь він спокійний та мирний,

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

діжки його повні були молока, а мізок костей його свіжий.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

А цей помирає з душею огірченою, і доброго не споживав він,

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

та порохом будуть лежати обоє вони, і черва їх покриє...

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

Тож я знаю думки ваші й задуми, що хочете кривдити ними мене.

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

Бож питаєте ви: Де князів дім, і де намет пробування безбожних?

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

Тож спитайтеся тих, що дорогою йдуть, а їхніх ознак не затаюйте:

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

що буває врятований злий в день загибелі, на день гніву відводиться в захист!

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

Хто йому розповість у лице про дорогу його? А коли наробив, хто йому надолужить?

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

І на кладовище буде проваджений він, і про могилу подбають...

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

Скиби долини солодкі йому, і тягнеться кожна людина за ним, а тим, хто попереду нього, немає числа...

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?

І як ви мене потішаєте марністю, коли з ваших відповідей зостається сама тільки фальш?...