I Corinthians 13

Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo.

Коли я говорю мовами людськими й ангольськими, та любови не маю, то став я як мідь та дзвінка або бубон гудячий!

Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio.

І коли маю дара пророкувати, і знаю всі таємниці й усе знання, і коли маю всю віру, щоб навіть гори переставляти, та любови не маю, то я ніщо!

Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.

І коли я роздам усі маєтки свої, і коли я віддам своє тіло на спалення, та любови не маю, то пожитку не матиму жадного!

Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,

Любов довготерпить, любов милосердствує, не заздрить, любов не величається, не надимається,

ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,

не поводиться нечемно, не шукає тільки свого, не рветься до гніву, не думає лихого,

ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;

не радіє з неправди, але тішиться правдою,

ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.

усе зносить, вірить у все, сподівається всього, усе терпить!

Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos.

Ніколи любов не перестає! Хоч пророцтва й існують, та припиняться, хоч мови існують, замовкнуть, хоч існує знання, та скасується.

Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte;

Бо ми знаємо частинно, і пророкуємо частинно;

sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta.

коли ж досконале настане, тоді зупиниться те, що частинне.

Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.

Коли я дитиною був, то я говорив, як дитина, як дитина я думав, розумів, як дитина. Коли ж мужем я став, то відкинув дитяче.

Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita.

Отож, тепер бачимо ми ніби у дзеркалі, у загадці, але потім обличчям в обличчя; тепер розумію частинно, а потім пізнаю, як і пізнаний я.

Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.

А тепер залишаються віра, надія, любов, оці три. А найбільша між ними любов!