Psalms 130

El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.
Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.
Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.
Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;
Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.
Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.
Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.
Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.
Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω
Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.
και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.