Psalms 120

Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.
Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.
Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;
Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.
Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ
Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.
Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.