Psalms 61

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Ey Tanrı, yakarışımı işit, Duama kulak ver!

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Çünkü sen benim için sığınak, Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

Çadırında sonsuza dek oturmak Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. Sela

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun, Adından korkanların mirasını bana verdin.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Kralın günlerine gün kat, Yılları yüzyıllar olsun!

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Tanrı’nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun; Onu sevgin ve sadakatinle koru!

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

O zaman adını hep ilahilerle öveceğim, Her gün adaklarımı yerine getireceğim.