Psalms 55

Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.

Ey Tanrı, kulak ver duama, Sırt çevirme yalvarışıma!

Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,

Dikkatini çevir, yanıt ver bana. Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım

Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.

Düşman sesinden, kötünün baskısından; Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.

Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;

Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.

Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.

Korku ve titreme sardı beni, Ürperti kapladı içimi.

Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;

“Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” Dedim kendi kendime, “Uçar, rahatlardım.

Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. Sela.

Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardım. Sela

Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.

Sert rüzgara, kasırgaya karşı Hemen bir barınak bulurdum.”

Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.

Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini, Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.

Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;

Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, Haksızlık, fesat dolu kentin içi.

Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.

Yıkıcılık kentin göbeğinde, Zorbalık, hile eksilmez meydanından.

Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;

Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, Katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, Gizlenebilirdim.

Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,

Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.

Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.

Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, Toplulukla Tanrı’nın evine giderdik.

La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo.

Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, Diri diri ölüler diyarına insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.

Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.

Bense Tanrı’ya seslenirim, RAB kurtarır beni.

Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.

Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi.

Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.

Bana karşı girişilen savaştan Esenlikle kurtarır canımı, Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.

Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.

Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, Duyacak ve ezecek onları. Sela Çünkü hiç değişmiyor Ve Tanrı’dan korkmuyorlar.

Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;

Yoldaşım dostlarına saldırarak Yaptığı antlaşmayı bozdu.

Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.

Ağzından bal damlar, Ama yüreğinde savaş var. Sözleri yağdan yumuşak, Ama yalın birer kılıçtır.

Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.

[] Yükünü RAB’be bırak, O sana destek olur. Asla izin vermez Doğru insanın sarsılmasına.

Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.

Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri, Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.