Psalms 44

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

Her gün Tanrı’yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

Eğer Tanrımız’ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

[] Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!