Psalms 129

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
“Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
Siyon’dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB’bin adıyla sizi kutsarız” demezler.