Psalms 122

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Bana: “RAB’bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Oymaklar çıkar oraya, RAB’bin oymakları, İsrail’e verilen öğüt uyarınca, RAB’bin adına şükretmek için.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Esenlik dileyin Yeruşalim’e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Tanrımız RAB’bin evi için İyilik dilerim sana.