1. Home
  2. Pair
  3. Esperanto
  4. TurNTB
  5. Ps.109

Psalms 109

109:1
Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
109:2
Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
109:3
Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
109:4
Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
109:5
Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
109:6
Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
109:7
Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
109:8
Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
[] Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
109:9
Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
109:10
Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
109:11
Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
109:12
Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
109:13
Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
109:14
La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
Atalarının suçları RAB’bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
109:15
Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
Günahları hep RAB’bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
109:16
Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
109:17
Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
109:18
Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
109:19
Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
109:20
Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
109:21
Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
109:22
Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
109:23
Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
109:24
Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
109:25
Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
[] Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
109:26
Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
109:27
Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
109:28
Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
109:29
Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
109:30
Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
RAB’be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O’na övgüler dizeceğim;
109:31
Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.

© bibleglot.com